Thursday, 23 February 2017

81.நாம் நாட்டுக்காக என்ன செய்கிறோம் ?


81.நாம் நாட்டுக்காக என்ன செய்கிறோம் ?

1961ல் ஜான் கென்னெடி அமெரிக்க நாட்டின் அதிபராகப் பதவியேற்றபோது கூறிய ஒரு வாக்கியம் மிகப் புகழ் பெற்றது:



Source : Brainy Quote. Thanks.

சர்க்கார் : அம்மாவும் நீயே, அப்பாவும் நீயே !

 நாம் இந்தியர்கள் இப்படியெல்லாம் கேட்டுக்கொண்டு அவதிப்படுவதில்லை! லாப்-டாப், சைக்கிள், மிக்ஸி . டிவி என்று எல்லாமே சர்க்காரே தரவேண்டுமென  எதிர்பார்க்கும் மன நிலையை அரசே வளர்த்துவிட்டது. குடி தண்ணீரை காசு கொடுத்து வாங்குகிறோம். பல இடங்களில் சர்க்கார் தண்ணீருக்கு குழாய் போட்டிருக்கிறார்கள்; தண்ணீர் வருவதில்லை. ஆனால் அரசினரே தாராளமாக கள்ளு-சாராயம் -அதுவும் சீமைச் சரக்கு- விற்பார்கள்! அரசினர் பள்ளி, ஆஸ்பத்திரி என்று (பேருக்கு ) இருக்கிறது. வேறு இடங்களுக்குப் போக இயலாதவர்கள்தான் இங்கெல்லாம் போவார்கள். எதைச் செய்யவேண்டுமோ அதைச் செய்வதில்லை; தேர்தல் சமயத்தில் பல சலுகைகள் காட்டுவார்கள். ஜனங்களுக்கு இதே பழகிவிட்டது. ஹிந்தியில் மா-பாப் சர்க்கார்  [ Maa- Baap sarkar ]என்பார்கள். அரசே அம்மா-அப்பா போல இருந்து எல்லாவற்றையும் இலவசமாகவே தரவேண்டும் என்ற எதிர்பார்ப்பு வளர்ந்துவிட்டது.

நாம் நாட்டுக்காக என்ன செய்ய வேண்டும்? என்ன செய்ய முடியும்?

பிரிக்கப்பட்ட ஹிந்துக்கள்

நாடு அரசல்ல, அரசு மட்டுமல்ல. இது நமது மக்கள்  சமுதாயம்; அதன் சரித்திரம், பண்பாடு, சமூக இயல் ஆகியவற்றின் தொகுதி. ஆனால் அரசியல் காரணங்களால் மக்கள் மொழி, ஜாதி, அரசியல் கட்சி , பெரும்பான்மை -சிறுபான்மை, முன்னேறியவர்-பின்தங்கியவர்  என்றெல்லாம் பிரிக்கப்பட்டு விட்டனர். இந்தியா ஒரு நாடா என்பதே சந்தேகமாக இருக்கிறது, 

மதச்சார்பற்ற நாடு என்று அறிவிக்கப்பட்டதுமுதல்  இந்தியாவில் ஹிந்துக்களுக்கு மதிப்பில்லை. ஹிந்து என்றாலே ஏதோ தீவிரவாதி போல ஒரு நிலைமை உருவாகிறது. கிறிஸ்துவர்களும் முஸ்லிம்களும்  மார்தட்டலாம்: ஏனெனில் அவர்கள் 'மைனாரிடிகள் '. அவர்கள் உரிமை பாதுகாக்கப் படும். ஹிந்துக்களுக்கு மதத்தின் அடிப்படையில் பாதுகாப்பு இல்லை! மசூதி, சர்ச்சு பக்கம் அரசு போகாது; ஆனால் ஹிந்துக் கோயில்களை அரசே நடத்தும்; அங்கு வரும் வருமானத்திலும் கை வைக்கும்! இதையெல்லாம் ஹிந்துக்கள் கண்டுகொள்வதில்லை! பாவம், வயிற்றுப்பாடே பெரும்பாலானவர்களுக்கு பெரும்பாடாக இருக்கிறது.மீதி நேரத்தில் அரசியல், சினிமா, கிரிக்கெட் என்று  எத்தனையோ அவசர ஜோலிகள் வேறு !

ஹிந்துக்கள் மற்ற மதத்தினர் போல இல்லை. இவர்கள் எல்லோருக்கும் பொதுவான ஒரு மத குரு கிடையாது; எல்லோரும் ஒருவர் சொல்வதைக் கேட்கமாட்டார்கள் ! தங்கள் மதத்தின் அடைப்படை, ஆணிவேர் எது என்பதே பலருக்கும் தெரியாது. தெரிந்தவர்களும் அதை பலவிதத்தில் விளக்குவார்கள்.
[ குழப்புவார்கள்.] அதன்மீது  வேற்றுமையை வளர்ப்பார்கள்.

மொழிவாரியாக  மாநிலங்கள்  கேட்டது ஹிந்துக்களே ( அதுவும் காந்தி  ஊக்குவித்தது ) அவ்வாறு பிரிக்கப்பட்டதில்  ஹிந்துக்களே அடிவாங்கினார்கள். எல்லைத் தகறாறு,  நதி நீர் சண்டை என்று புதிய மஹாபாரதம்  தொடர்கிறது.  நாம் ஹிந்து , இந்தியன் என்பதைவிட, நான் தமிழன், மலையாளி, கன்னடியன் தெலுங்கன் என்பதில் தான் அதிகம் பெருமைப் படுகிறார்கள் ! [இன்று தெலுங்கர்களுக்கிடையிலும் ஆந்திரர்கள்- தெலிங்கானாக்காரர்கள் என்ற பிரிவினை வேறு! ]வட மாநிலங்களிலும் இப்படி எத்தனையோ  பிரிவுகள்!

அரசியல் சக்திகள் பிளவிலேயே ஆதாயம் கண்டுவிட்டன.  தேசியக் கட்சிகள் என்று தம்மைக் கூறிக்கொள்வனவும் , ஏதாவது பிரச்சினை என்று வந்தால்   மாநிலத்திற்குத் தகுந்தபடி ஆட்டம் போடுகின்றன! தேசியக் கண்ணோட்டம் என்பது மருந்துக்குக்கூட இல்லை! தேசீய எண்ணமும் அணுகுமுறையும் உள்ள அரசியல் வாதிகள் எந்த மாநிலத்திலும்  அனேகமாக இல்லை.

தண்ணீர் விட்டா வளர்த்தோம் !

சுதந்திர தினம், குடியரசு தினம் என  விடுமுறை கொண்டாடுகிறோம். யாராவது தேசத்தைப்பற்றி ஒரு நிமிஷமாவது நினைக்கிறோமா?  இந்த சுதந்திரத்திற்காக எத்தனைபேர் எப்படியெல்லாம் கஷ்டப்பட்டார்கள் என்பதை நினைக்கிறோமா ? கொடியேற்றியாவது  நம் தேசபக்தியைக் காட்டுகிறோமா? பள்ளிக்குழந்தைகள் தான் இதில் கட்டாயமாக  பங்குபெற வைக்கிறார்கள். தேசீய கீதம் எத்தனைபேருக்குத்   தெரியும் ?  எங்காவது வாய்திறந்து பாடுகிறோமா ? இன்று அதைப்பற்றியும் சர்ச்சை ! சிலர் மத அடிப்படையில் அதைப் பாடமாட்டோம் என்கிறார்கள்.







ஆங்கிலேய அரசிடமிருந்து சலுகைகள் பெறுவதற்காகத் தொடங்கப்பட்டது  இந்திய தேசீய காங்கிரஸ். அரசுக்கு விசுவாசமாக இருந்து, சிறிது சிறிதாக சலுகைகள் பெறுவதற்கு ஆங்கிலக் கல்வி பெற்றவர்களின் நலனுக்காக இது தொடங்கப்பட்டது. பணிவுடன் விண்ணப்பம் செய்வதே இவர்கள் வேலை. 1905 வரை இந்த நிலை நீடித்தது. திலகர், ஸ்ரீ அரவிந்தர் , பிபின் சந்த்ர பால், லாலா லாஜ்பத ராய் ஆகியோருக்கு இந்த அடிமைத்தனம் பிடிக்கவில்லை. இந்தியா பூரண சுதந்திரம் பெறவேண்டும் என்றார்கள்  [ இது காந்தி இதைச் சொல்வதற்கு 25 வருஷங்களுக்கு முன்பு.]; அது நமது பிறப்புரிமை; ஏன் கெஞ்சவேண்டும், போராடிப் பெறுவோம் என்று பாய்ந்தார்கள். 20ம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில்  நாட்டில் புதிய எழுச்சியை  உருவாக்கினார்கள்.





ஸ்ரீ அரவிந்தர். 1907

 "வந்தே  மாதரம் " என்பது இவர்களின் தாரக மந்திரமாக இருந்தது. இதன் அடிப்படையில் நாடு ஒன்று சேர்ந்தது. ஆங்கில அரசுக்கு குலை நடுக்கம் கண்டது. மூர்கத்தனமாக அடக்குமுறையில் ஈடுபட்டனர். திலகரை பர்மாவில் சிறையில் அடைத்தனர். ஸ்ரீ அரவிந்தர் அலிபூர் சிறையில் தனிக்காவலில் அடைக்கப்பட்டார். சரியான தலைமை இல்லாமல் போனது. கோகலே  போன்ற சாமியார் [ மிதவாதிகள். பாரதியார் அப்படித்தான் பாடியிருக்கிறார் ] கோஷ்டியின் கையே ஓங்கியது. நடிப்புச் சுதேசிகள்  பெருகினர். வந்தே மாதரம் மறந்துபோனது. பிறகு காந்தி வந்தார், மாஹாத்மா காந்திஜிக்கு ஜே என்று கோஷம்  தொடங்கியது. ஆளைக்கொண்டாடும் அவலம் ஆரம்பித்தது. நாடு மறந்துபோய் விட்டது. இன்றுவரை இந்த நிலை நீடிக்கிறது.



Lal-Bal-Pal. Lala Lajpat Rai, Bal Gangadhar Tilak, Bepin Chandra Pal.

பெற்ற தாயும் பிறந்த பொன்னாடும் நற்றவ வானினும் நனிசிறந்தனவே என்பது ஹிந்துக்கள் கொள்கை. நமது நாடு தாய்நாடு. இது ஒரு தெய்வ சக்தி-வெறும் நிலப்பரப்பல்ல. இங்குள்ள மலையும் காடும், கடலும் நதியும் , ஏரி - குளம் என  எல்லாமே தெய்வ அம்சம் பொருந்தியதாகக் கருதப்படுகின்றன. நாடெங்கும் புனிதத் தலங்கள் - சாரிசாரியாக மக்கள் யாத்திரை செல்வது தொன்று தொட்டு நிகழ்வது. இப்படிப் புனிதத்தன்மை வாய்ந்த நமது நாட்டின் பெருமையை  "வந்தே மாதரம் " என்ற மந்திரச் சொற்கள்  அழகாகக் காட்டின. இதுவே இந்திய மக்கள் அனைவரையும் ஒன்றுபடுத்தும் மந்திரக்கோல் ஆனது. இப்படிப்பட்ட உண்மையான தியாகிகள்  பெற்றுத்தந்த சுதந்திரத்தை அனுபவிக்கும் இன்றைய  அரசியல் வாதிகள் வந்தே மாதரம் எனச் சொல்லக் கூசுகின்றனர்! கேடுகெட்ட, நன்றிகெட்ட  நடைப்பிண்டங்கள் ! 

எல்லா அரசியல் கட்சிகளும் நாட்டிற்காக, மக்களுக்காகப் பாடுபடுவதாகத்தான் சொல்லிக்கொள்கின்றன. உண்மையில் அரசிடமிருந்து என்ன ஆதாயம் தேடலாம் என்பதே இவர்கள் இலக்காக இருக்கிறது..  'நேர்மையாக உழையுங்கள்; அதற்கான நியாயமான பலன் உங்களுக்கு வரும்; இதை அரசு நிச்சயம் நிறைவேற்றும் " என எந்தக்கட்சியும்  சொல்வதில்லை. உழைப்பில்லாமலேயே, எந்த அரசியல்-பொருளாதார சலுகையை எப்படிப் பெறலாம், அதற்கு என்ன ஆரவாரம், ஆர்பாட்டம் செய்யலாம் என்பதே அவர்கள் அணுகுமுறை. நாட்டுக்காக நாம் ஏதாவது செய்யவேண்டும் என்ற எண்ணம்  எப்படி வரும் ?

மஹாத்மா  கொடுத்த சூத்திரம்





மஹாத்மா  காந்தி  அரசியலில் பல தவறுகள் / குளறுபடிகள் செய்தார். ஆனால் மக்கள் சர்க்காரின் வலைக்குள் விழாமல், எப்படி பொருளாதார சுதந்திரத்தை அனுபவிக்கலாம் என்பதைச் செய்து காட்டினார். இத்தனைக்கும் அவர் எந்தப் பதவியையும் வகிக்கவில்லை; அவரிடம் எந்த அதிகாரமும் இல்லை. அவர் நம் ஏழை மக்களுக்கு உதவ ஒரு  தந்திரம் அல்லது மந்திரம் சொன்னார்.. 




"I will give you a talisman. Whenever you are in doubt, or when the self becomes too much with you, apply the following test. Recall the face of the poorest and the weakest man [woman] whom you may have seen, and ask yourself, if the step you contemplate is going to be of any use to him [her]. Will he [she] gain anything by it? Will it restore him [her] to a control over his [her] own life and destiny? In other words, will it lead to swaraj [freedom] for the hungry and spiritually starving millions? 
Then you will find your doubts and your self melt away."
- One of the last notes left behind by Gandhi in 1948, expressing his deepest social thought.
Source: Mahatma Gandhi [Last Phase, Vol. II (1958), P. 65] 

நாம் ஒவ்வொருவரும்  இதன்படிச் செய்தால், நாட்டில் வறுமை இருக்குமா ? பஞ்சம், பசிக் கொடுமை இருக்குமா ? முட்டாள் சர்க்கார் திட்டம் என்றபெயரில் மக்களைச் சுரண்டுவது இருக்குமா ? இன்று இங்கு நடப்பது சுரண்டல் தொழில், சுயராஜ்யம் அல்ல !

இந்த மாதிரிச் செயல்களுக்கு ஆதாரமாக  முதலில் நாட்டைப் பற்றி நல்ல, உயர்ந்த சிந்தனை இருக்கவேண்டும். நமது நாட்டின் தனித்தன்மையில் நம்பிக்கையும் பற்றும் இருக்கவேண்டும். 

ஹிந்துக்களின் பிரத்யேகப் பொறுப்பு

இந்த நாடு அடிப்படையில் ஹிந்து நாடு. இது ஹிந்துக்களின் தாயகம். இது நன்றாக இருக்கவேண்டும் என்பதில் பிறரைவிட ஹிந்துக்களுக்கே அதிக அக்கறை, ஆர்வம் இருக்கவேண்டும். இந்த நாட்டின் உயிர் மூச்சு ஆன்மீகமே. இது உலகத்திற்கே வழிகாட்டியாக இருப்பது, ஆனால் அது சாதுக்களின் சொத்தல்ல. அது உலக வாழ்க்கைக்கு எதிரானதல்ல. ஹிந்துக்கள் எல்லோரும் ஒன்றாக நினைக்கவேண்டும்.  அரசியல் கொள்கைகள், திட்டங்கள் வேறுபட்டாலும், நாம் ஹிந்துக்கள், இது நமது தாயகம், இது நன்றாக இருக்கவேண்டும் என்பதில் எந்த வேறுபாடும் இருக்கக்கூடாது. இதற்கு நாம் ஒவ்வொருவரும்  ஒரு நாளைக்கோ, வாரத்திற்கோ சில நிமிஷங்களாவது ஒதுக்கி, வேறு விஷயங்களை விட்டுவிட்டு, நாட்டைப்பற்றி நினைக்கவேண்டும். நாட்டை வாழ்த்த வேண்டும்.



சகோதரி நிவேதிதை காட்டிய காயத்ரி !





ஒருமுறை  சகோதரி நிவேதிதை சொன்னார் :

"If the whole of India could agree to give, say, ten minutes every evening, at  the oncoming of darkness to thinking a single thought,
" we are one,we are one nothing can prevail against us to make us think we are divided. We are one, and all antagonisms amongst us are illusions " - the power that would be generated can hardly be measured."

இது ஒரு புதிய காயத்ரி ! இது நாட்டுக்காக நாம் அனைவரும் செய்யவேண்டியது. மற்றவர்கள் வருகிறார்களோ இல்லையோ, ஹிந்துக்கள் அனைவரும் கட்சி வித்தியாசம் பாராமல் நாட்டிற்காக இப்படி நல்லதை நினைக்கவேண்டும். குறைந்த பட்சம் இதையாவது செய்யவேண்டும்.

காந்திஜி சொன்னபடி செய்தால் தனி வாழ்க்கையில் தூய்மை வரும்; செய்வதெல்லாம் பரோபகாரமாகப் பரிணமிக்கும். சகோதரி நிவேதிதை சொன்னபடி செய்தால் நமது  பொதுவாழ்விலிருந்து நம்பிக்கையின்மை அகலும். நாடு  புதிய எழுச்சிபெறும்.


Tuesday, 21 February 2017

80.மஹாபெரியவருக்கு மரியாதை -2


80.மஹாபெரியவருக்கு மரியாதை-2


Periyava became Acharya of the Kanchi Mutt in 1907, at the age of 13.

சமய, ஆன்மீகத் துறைகளில் சிறந்து விளங்கிய பெரியவர்களை எப்படி நினைவில் வைத்துக்கொள்வது? அடுத்த தலைமுறையினருக்கு எப்படி அவர்களை தெரியப்படுத்துவது?

பெரியோரைப் புரிந்துகொள்வது எப்படி?

இவர்கள் பெயரில் சிஷ்ய பரம்பரை இருக்கலாம். மடம் போன்ற அமைப்புகள் இருக்கலாம். இவர்கள் எழுதிய நூல்கள் இருக்கலாம்.இவர்களைப்பற்றி சிஷ்யர்களோ மற்றவர்களோ எழுதியவை இருக்கலாம். நமது ஆசார்யார்கள் விஷயத்தில் இவை எல்லாமே  இருக்கின்றன. இவர்களுடைய வாழ்க்கை வரலாறு என்று பார்த்தால், அதில் வரும் பல விஷயங்கள் நம்பும்படியாக இல்லை. சங்கரர் போன்ற ஞானிகளை அவர்கள் எழுதிய நூல்களை வைத்துத்தான் அறிந்துகொள்ள முடியும். அவர்கள் விஷயத்தில் ஸ்தூல வாழ்க்கைக்கு முக்கியத்துவம் அளிக்கவேண்டியதில்லை. சங்கரரை முதலை பற்றியதா இல்லையா என்பது முக்கியமில்லை. அவர் சம்சாரமாகிய முதலையிடமிருந்து  நம்மை விடுவிக்கிறார் என்பதே முக்கியம். இதைத்தெரிந்துகொள்ள அவர் எழுதிய நூல்களைப் பயிலவேண்டும். வேறு வழி இல்லை. 'சங்கரர் பெரியவர்; இதைப் பல பெரியவர்கள் சொல்லிவிட்டார்கள்; அதுவே எனக்குப் போதும்' என்பவர்கள் அவர் படத்தை வைத்து பூஜை செய்வதோடு  திருப்தி அடையலாம். நாம் பெரும்பாலோர் அப்படித்தான் செய்கிறோம். சங்கரர் எழுதியதைப் படித்துப் புரிந்துகொள்ள நமக்கு அக்கறை இல்லை; அறிவாற்றலும் இல்லை.

காந்திஜியைத் தெரியுமா ?




ஆன்மீக வாதிகளை விடுங்கள். காந்திஜி போன்ற அரசியல் வாதிகளையும் நம்மால் சரியாகப் புரிந்துகொள்ள இயலாது. பொதுவாக ஏதோ சில கருத்துக்களைத் தெரிந்துவைத்திருக்கிறோம். செய்தியில் வந்தது, பள்ளிப் புத்தகம், கேள்வி ஞானம் என இவையே நமது ஆதாரங்கள். காந்திஜியே எழுதியதை முழுதும் படிக்காமல் அவரை எப்படிப் புரிந்துகொள்ள முடியும்? புரிந்துகொள்ளாமல் எப்படி ஜே போடுவது? ஆனால் இதுதான் நடக்கிறது.

என் சொந்த அனுபவம் சொல்கிறேன். காந்திஜியை ராமரின் அவதாரமாக பூஜித்தவர் என் தாயார். ஒவ்வொரு வெள்ளிக்கிழமையும் விசேஷ பூஜை செய்வார். காந்திஜி பெரிய மஹான் என்ற எண்ணம் எங்களுக்கெல்லாம் சிறுவயதிலேயே வந்தது. பிறகு அவரைப்பற்றிப் பலகருத்துக்களை அறிய நேர்ந்தது; பல புத்தகங்களை வாசிக்க  நேர்ந்தது;  குழப்பமாகியது. காந்திஜியைப் பற்றிச் சரியாகத் தெரிந்துகொள்ள அவர் எழுதியதையே படிப்பது என்று தீர்மானித்தேன். அது கடல்போல் பரந்திருந்தது! அவர் எழுதியது அனைத்தும் அதிகாரபூர்வமாக  100 புத்தகங்கள்  இருந்தன! அனைத்தையும் வாங்கிப் படித்தேன்- இதற்கு 12 வருஷங்களானது! காந்திஜியைப் பற்றிய என் கருத்தே மாறிவிட்டது! தனி வாழ்க்கையில் தூயவர்; ஒளிவு மறைவு இல்லாமல் வாழ்ந்தவர். ஆனால் அரசியலில் ஒரு நிலையான உறுதிப்பாடு இல்லாதவர்;  இவரால் எந்த விஷயத்திலும் சரியான முடிவெடுக்க இயலவில்லை; 1925-26க்குப் பிறகு சரியாகச் சிந்திக்கும் திறனே இல்லாது போய்விட்டது , சரியான வழிகாட்ட இயலவில்லை, இயக்கத்தை நடத்த இயலவில்லை; கூட இருந்தவர்கள் இதை நன்றாகப் பயன்படுத்திக்கொண்டனர் என்பதை அறிந்தேன். He was unfit to lead a national political movement; neither intelligent, nor sufficiently resourceful; he lost focus and wasted energy reacting to too many side issues.He did not conclude even one agitation successfully என்பதே என் கருத்தாகியது. காந்திஜி என்ற ஒருவரைச் சுற்றியிருந்த மாயத்திரை கிழிந்தது. ஆனால் இன்று அவர்  விமர்சனத்திற்கு  அப்பாற்பட்ட icon ஆகிவிட்டார். அவரைப் புரிந்துகொள்ளாமலேயே கொண்டாடுகிறார்கள் ! கொண்டாடுவதாக நடிக்கிறார்கள் ! His name sells! இந்த நிலையில் காந்திஜியைப் பற்றிய சினிமாவோ சீரியலோ வந்தால் என்ன சொல்வது? தயாரிப்பாளர்கள் தங்கள் ரசனைக்கும் (உள்) நோக்கத்திற்கும் தகுந்தவாறு காட்டுவார்கள். இது மக்கள் மனதில் ஆழப் பதியும். இதில் இருக்கும் தவறுகளைச் சுட்டிக்காட்டினால் அது வெறும் விமர்சனமாகவே இருக்கும்.தவறான சித்திரமே நிலைக்கும்!

தீரப் படித்தே  அறியவேண்டும்

இன்று எந்தத்துறையிலும், குறிப்பாக சமய, ஆன்மீகத் துறையில் சிறந்தவர்களாகக் கருதப்படுபவர்களைப்பற்றி எதுவும் திட்டவட்டமாகச் சொல்லமுடியாது. பொதுவாழ்வில் இருப்பவர்கள் தங்கள் 'இமேஜை' திட்டமிட்டு உருவாக்குகிறார்கள்; இது விளம்பர  யுகம்;   பத்திரிகைகள் எழுதுகின்றன; புத்தகங்கள் வருகின்றன. ஆராய்ச்சிகள் என்ற பெயரில் எவ்வளவோ விஷயங்கள் வெளிவருகின்றன. எதை, எவ்வளவு நம்புவது? 

 ஸ்ரீ ராமக்ருஷ்ண பரமஹம்ஸர், ஸ்ரீ ரமண மஹர்ஷி, காஞ்சிப் பெரியவர் ஆகியோர் முழுக்கமுழுக்க வெளிப்படையான transparent வாழ்க்கை நடத்தியவர்கள்; அல்லும் பகலும் அனைவரின் பார்வையிலும் இருந்தவர்கள். ஆனால் இவர்களின் மன நிலையையும், ஆன்மீக எழுச்சியையும் நம்மால்  புரிந்துகொள்ள முடியாது; விளக்கவும் இயலாது.அவர்களாகவே சொன்னால் தான் ; இந்த விஷயத்தில் மூவருமே நமக்கு நிறைய விட்டுச்சென்றிருக்கிறார்கள். ஸ்ரீ ராமக்ருஷ்ணரைப் பற்றி மஹேந்த்ர நாத குப்தர் அற்புதமாக எழுதியிருக்கிறார். ஸ்ரீ ரமணர் தன் உபதேசங்களைத் தமிழில் தானே எழுதியிருக்கிறார்; முருகனாரும் விரிவாக எழுதியிருக்கிறார். ஆர்வமுள்ளவர்கள் இதையெல்லாம்  நேரடியாகப் படிக்கவேண்டும். பிறர் சொல்வதை அப்படியே நம்பமுடியாது.

காஞ்சிப் பெரியவர்: புத்தகமும் ஃபோட்டோவும்






காஞ்சிப் பெரியவர் அவ்வப்போது பேசியதையும், அளித்த ஸ்ரீமுகம் போன்றவற்றையும் தொகுத்து தெய்வத்தின் குரல் என்ற  பெயரில் எட்டு பாகங்களாக வந்திருக்கிறது. அவருடைய வாழ்க்கையோ திறந்த புத்தகமாகவே இருந்திருக்கிறது. பெரியவரைப் பற்றித் தெரிந்துகொள்ள இவையே போதும். பெரியவர் சொன்னதையே படிப்பது அவசியம். வரும் தலைமுறையினருக்கு அதுவே சிறந்த பொக்கிஷம்; ஆதாரம். அவரது தூய்மையையும் எளிமையையும் தெரிந்துகொள்ள நூற்றுக்கணக்கான ஃபோட்டோக்கள் இருக்கின்றன. நேரில் பார்த்தவர்கள் கொடுத்து வைத்தவர்கள். பிறருக்கு ஃபோட்டோதான் வழி.


பெரியவருடன் அனுபவம் என்ற பெயரில் இன்று பலரும் எழுதிவருகிறார்கள். இப்படித்தான் legend உருவாகிறது. எல்லாவற்றையும் எப்படி நம்புவது? இது இன்று பெரிய பிஸினஸ்!

பெரியவர் பற்றி சினிமா, சீரியலா?

இப்போது சிலர்  சினிமா, சீரியல் எடுத்தால் என்ன என்று சொல்கிறார்கள். இவர்கள் தங்களை பெரியவரின் பக்தர்கள் என்று சொல்லிக்கொள்கிறார்கள். பெரியவர் சினிமா கெடுதல்; கூடாது என்று கடைசிவரை சொல்லிவந்தார். இவரைப் பற்றியே சினிமா, சீரியல் எடுக்கலாம் என்று சொல்லும் இந்த "பக்தர்க"ளுக்கு நாக்கு  கூசவில்லையா?  
இத்தகைய ஒருவருடன் பகிர்ந்துகொண்டதை இங்கு தருகிறேன். [duly edited ]

Acting like Mahaperiyava?


 To make somebody -whoever it is- ‘act’ ie imitate Mahaperiyava ? This is a very silly idea, and a great disservice to him. We have all seen Him in real life. It will be very silly and unholy for someone to even think of donning such robes and role. Whom are we trying to please ?  Periyava  always deprecated movies as not consistent with our dharma.To think of making a movie on Mahaperiyava after all He has said on movies is sacrilege and direct personal insult to him.
Words have greater effect in the long run
Let us be sure of one thing. Words spoken by realised souls carry great authority and moral force. They CAN transform lives. [ Here too not all lives but only those ripe, fit and qualified by previous sadhana or punya.] But an act of imitation on the screen -which every one knows is insincere ( ie untrue, not genuine ) will end up as a cheap gimmick, a farce! It will hurt the true devotees who have seen Mahaperiyava in real life and invite ridicule from others. Have you seen how ridiculous are the movies on Sri Ramakrishna or Vivekananda ? Gandhi was a politician; anyone could be made to act like him with make-up. But the very idea of making someone APPEAR AND ACT like Mahaperiyava is sacrilegious.
We have enough photographs of Mahaperiyava from real life, to see and meditate on. These in fact can be compiled into a DVD, arranged chronologically. It would be a good documentary. But we have to avoid hyperbolic language and divinisation of the personality.[ For a disciple, his guru is God; but he need not be universally considered as such. Even the Avatars were not accepted by all in their time! ]
We have enough words of Mahaperiyava to read, digest, meditate on and live up to. Are people so childish as to be influenced by a mere imitation known as imitation on screen? Or are we trying to make men childish as to want to be seeing these imitations?

Depiction  of epic personalities in art: Is cinema art?
 Divine and epic personalities are depicted in art. We have vigrahas in temples and paintings. More than that, we have dhyana slokas on Rama, Krishna and other deities which describe them exactly. These are not arbitrary but as seen by sages in meditation. These can be represented in arts like drawing, painting, sculpture, and to some extent in old rural arts like villuppattu, kooththu, etc.
The problem is with modern cinema . Is it art or devil's device?. In the state of its present development, everything is shown graphically, without leaving scope for any imagination. When men represent the epic characters, it can be disturbing. 
The original epics convey something more than  pictures. They depict dharma, not  drama, not entertainment. Reading Ramayana is not just reading: it is parayana. It has its own meaning and significance, beyond seeing pictures. It moulds our thinking and character in subtle,steady ways.Can any visuals match the description of Krishna as given by Sengalipuram Anantarama Dikshitar in his discourses on Narayaneeyam? Those who have heard it - can they forget it for years? Words are more powerful than visuals for a mature mind. Bhadram karnebhi: is what our Vedas say. Seeing comes later. Karnabhushanam is the first ornament we give a Hindu child in Vedic terms. We should not discard or discourage this tradition. "Pibata Bhagavatam rasamalayam muhuraho rasika bhuvi bhaavukaa: " [ பிபத பாகவதம் ரஸமாலயம் முஹுரஹோ ரஸிகா புவி பாவுகா: ] Drink this nectar of Bhagavatam till you attain liberation, says Srimad Bhagavatam. And this is drunk through the ears by listening to pravachanas by competent people! This is how devotees share and spread the divine ideas. "Satatam keertayantomaam" says the Gita.

TV Serials



Take the Ramayana and Mahabharata serials which were shown on TV. Most youngsters and even many adults today are aware of these epics mainly through these serials. Yet how many know and care that these are misrepresentations of the original? The characters in Mahabharata are not just heroes or  plain villains. They are puppets in the hands of fate; some resist and succeed.some succumb and perish. But it is not that the characters are just good or plain bad, white or black. Do the serials convey that impression and message? It becomes another hero-villain spin, with glamour thrown in, to attract the audience,.
The actors donning these roles lead double or even triple lives in private . Will their depiction  of holy and divine characters carry conviction? [ On the other hand, one Hollywood actor Charlton Heston said that acting the role of Moses so affected him that he could not accept the ordinary, normal commercial roles.] Narada is such a divine sage; he is depicted as a crook or clown in our cinema and serials! 
 There was one famous Telugu actor who used to appear as Rama and Krishna in movies. Bus loads of village people used to come to his house and stand in front of the balcony for a glimpse of this man early in the morning. They used to prostrate as soon as they saw him! They would even light camphor! What is the image  these people carry of Rama and Krishna? Is this what we want in respect of Periyava 20 or 30 years hence?
What future generations would think of Periyava is a different matter. We cannot answer it now. Let them solve it themselves. After all, we all know Adi Shankara. Have we seen him physically ? [By the way, there was a Sanskrit movie on Adi Shankara. How many have seen it? Where? ]
பெரியவாளைப் பற்றி விமர்சனமா ?
 இப்போது எதுவும் விமர்சனத்திற்கு உள்ளாகிறது. பெரியவா பற்றிய சினிமா வந்தால், கடைசியில் பெரியவாளே விமர்சனத்திற்கு உள்ளாவார். இது தேவையா?

இன்னொரு விஷயம். பெரியவா பேசியது முழுக்க முழுக்க ப்ராம்மண வீட்டு பேச்சுத்  தமிழ். இடையிடையே தூய தமிழ் இலக்கியச் சொற்களும் ஆங்கில வார்த்தைகளும் சொன்னாலும்,மேற்கோள்கள் காட்டினாலும், அவர் இயல்பாகப் பேசியது ப்ராம்மணத் தமிழ். இன்று இந்தப் பேச்சு வழக்கு எந்த அளவுக்கு கேலிசெய்யப்படுகிறது என்பதை திரையிலும் பத்திரிகைகளிலும் பார்க்கிறோம்.[ பள்ளி, காலேஜ் போகும் பிராம்மணக்  குழந்தைகளே இன்று இப்படிப் பேசுவதில்லை, பேச முடியாத சூழ்நிலை.] பெரியவா பற்றிய சினிமா அல்லது தொடரில் பெரியவா பாஷையை அப்படியே தர யாருக்காவது துணிவு இருக்கிறதா? ப்ராம்மணர்களே  நடத்தும் பத்திரிகைகளிலும், blog களிலும், வரும் புத்தகங்களிலும் தற்கால மொழி நடையிலேதானே எழுதுகிறார்கள் ? இப்படி பெரியவா பற்றிய படத்தில் காட்டுவது அவருக்குச் செய்யும் மரியாதையாகுமா? இது  அவசியமா?
சினிமா/ தொடர் எடுப்பது முக்கியமாக காசுக்காக, அல்லது சுய விளம்பரத்திற்காக. அதற்கு சால்ஜாப்பாக கலை, கிலை என்றெல்லாம் சொல்வார்கள். ஒருவரை அல்லது ஒரு கருத்தை அல்லது ஒரு கதையை இதற்கு மையமாக எடுத்துக்கொள்வார்கள். அதைவைத்து ப்ரச்சாரம் நடைபெறும். நம் மஹாபெரியவாளுக்கு இதெல்லாம் தேவையா?
வெளி நாடு போவது, பொதுவான கல்வி, பெண்கள் கல்வி, பெண்கள் வேலைக்குப் போவது, காஃபி, பட்டு, கல்யாணம் / உபநயனத்தில் படாடோபம், வேதக் கல்வி: இந்த விஷயங்களில்  பெரியவா திடமான, தற்காலப் போக்குக்கு எதிரான கருத்து தெரிவித்திருக்கிறார்கள். இந்த விஷயங்களில் நாம் எந்த அளவுக்கு பெரியவா சொன்னதைக் கேட்டு நடக்கிறோம்? இதைப்பற்றி பெரியவா சொன்னதை எல்லாம் நாம் அப்படியே சினிமாவில் காட்டமுடியுமா? இதெல்லாம் சர்ச்சைக்கு வழிசெய்ததாகாதா? இதையெல்லாம் வைத்துக்கொண்டே பிராம்மண சமுதாயம் மீண்டும் கண்டனத்திற்கு ஆளாகும். இதெல்லாம் தேவையா?
ஈ.வே.ரா பற்றி சினிமா எடுத்தார்கள். அப்போது சிலர் உண்மையிலேயே பயந்தார்கள், கவலைப்பட்டார்கள். இந்த மனிதர் இருக்கும்போது கன்னாபின்னா என்று பேசி துவேஷத்தை வளர்த்தார். இப்போது அவரைப்பற்றிய சினிமாவேறு வந்து பட்டி தொட்டிகளுக்கெல்லாம் போய் ஊரைக்கெடுக்கும் என்று பயந்தார்கள்.  ‘அந்த மனிதர் இருக்கும்போதே எல்லோரையும் கெடுக்க முடியவில்லை. இந்த சினிமாவா அதைச் செய்ய முடியும் ? ' என்று அப்போது "சோ' துக்ளக்கில் எழுதினார்!
நமது பெரியவா விஷயத்திலும் இதுதான் உண்மை. லக்ஷக்கணக்கானோர் பெரியவாளைப் பார்த்திருக்கிறோம். அவர் பேச்சைக் கேட்டிருக்கிறோம். ஆனால் எத்தனை பேர் அதன்படி நடக்கிறோம்? நாம் அவர் சொல்லியபடி நடந்தால் அதுவே பெரியவா பெயரும் புகழும் நிலைக்க வழியாகும். இளைய தலைமுறையும் நம் நடத்தையைப் பார்க்கும்; பின்பற்றலாம். ஆனால் நம் பேச்சை மட்டுமே நம்பமாட்டார்கள். பெரியவர் சொன்னபடி நடக்காமல் அவரைப் பற்றிய சினிமா எடுப்பது யோக்யமா? அவர் இருக்கும்போதே திருந்தாதவர்கள் சினிமா / சீரியலைப் பார்த்து மாறுவார்களா?
மற்றவர்களின் விமர்சனம் இருக்கட்டும், நம்மை நாமே கேட்டுக்கொள்ள வேண்டும்.
Spread the Message?

It is said that the main idea behind the proposal is to “spread the teaching of Periyava.”
Spread the teaching among whom ? Non-Hindus? Non-adherents? This idea of ‘spreading the teaching’ itself is questionable. Hindu dharma is not spread ie propagated from a platform or through a medium. Propaganda is done by reformers , not orthodox circles. In orthodox circles we stick to achara, and imbibe the teachings gradually, through example and personal exertion and instruction. We believe that the Teacher appears when we deserve it, when we complete the preparatory disciplines : மூர்த்தி தலம் தீர்த்தம் முறையாய்த் தொடங்கினற்கோர் வார்த்தை சொலச் சற்குருவும் வாய்க்கும் பராபரமே !
 In the modern day ( 50 years ago, we were all modern,too), we had lost the meaning and essence of this achara; some of us had even lost faith due to the impact of modern life style and education, not to speak of the various reform movements. Periyava came at such a time and explained things to us. We see from history that after Adi Sankara no one had done this: Periyava was exceptional. He had the divine learning, the divine authority and also the gift of explaining, along with anushtana. His words carried that authority. He was truly the Acharya- one who practised what he taught.  But he explained only to those who  already belonged to the tradition.

The orthodox Mutts are delicately placed today. The essence of orthodoxy is Varnasrama dharma. It in turn is based on adhikari bheda. While the samanya dharmas are common for all, the special and specific dharmas for each varna and asrama are different. So, there can be no question of spreading this among all and sundry.
Pervasive pro-reform forces and cults
During the last 200 years various reform movements have invaded Vedic religion [ which is the real name of our dharma .] All of them are for changing various aspects of our dharma to suit the temperament and mood of the times. Orthodoxy has resisted this trend. But it has not done it by entering into contest or competition with the reform movements but by ignoring them. Periyava has explained all this beautifully. By doing so, Vedic religion has not become a cult or sect or a division like all the rest, but continues to be the mainstream! Everyone, from Ram Mohan Roy, Dayananda Saraswati to Ramakrishna to Vivekananda to the new age gurus, has become a sect or cult, and Vedic religion is the mother. If we enter into the spirit of ‘spreading ‘ this message, we become one among them!
And then the question is: can this be done through a movie/serial?
There is a special delicacy about Vedic orthodoxy. It is not amenable to change- at least formal change. Many of its basic tenets are not practiced today; many others are objected to and not acceptable to the modern sensibility. So, expounding this dharma in this hostile environment is a very delicate task, For instance marriage and stree dharma. I can give many other examples.This cannot be done through mass media at all.
There are many organizations and entities nominally upholding our religion, dharma, Hindutva, etc. But   deep down they are all modern, have a deeper or hidden agenda, are for reform in various degrees, and no one stands for Vedic religion as such, as a whole. I have even seen staunch representatives of Hindutva criticising Kanchi Mutt, and especially Mahaperiyava because he did not reform!
 The smartas who are the inheritors of this main Vedic orthodoxy in Sankara’s footsteps must do a SWOT  [ Strength-Weakness- Opportunity- Threat ] analysis and see where they stand. They are a very small minority in number, surrounded by reform, indifferent and hostile environment. Sometimes, not inviting attention to themselves may be the best way to move forward. Once we draw attention, we become the target!
Periyava for Brahmins alone?

There has been a feeling among non-Brahmin circles that Periyava was partial to Brahmins. This needs explaining.  A good teacher has to take special care of weak students. The Brahmins had been entrusted with special responsibilities and duties towards our dharma, but the circumstances in which that responsibility could be discharged had changed. They had the responsibility, not the power! While every other community could carry on its own traditional work along with modern education, the Brahmin alone experienced the conflict between swadharma and modern education.So this teacher was paying special attention to them to remind them of their duties,  which involved a more austere way of life, less ostentation, more self control and discipline.They had to work and pray for the welfare of all creation! By insisting that Brahmins should stick to their swadharma, he was conveying a broader idea. Can these  be conveyed through a movie to the masses?
 We have observed in the last half a century that we have already lost many of the traditions due to the maddening pace of modern life.Because we have been victims of socio-economic change, and been busy constantly adapting and adjusting , we have not been able to stand and assert. But Mahaperiyava is the pillar of strength who has infused new life and spirit.  He has shown what can be done even in this modern environment, individually. Naturally, some of us are enthused and desire to do something more, using modern technology. But in this Mahaperiyava has himself drawn the Lakshman Rekha which we dare not cross.He did not like movies and publicity. I think we should honour that stand. After all, He is still with us and to think of some one acting like Him in a movie is hard to digest.

Periyava’s life is a Mahapurana.
It has  many facets. Can we tackle all that in a movie?
Someone mentioned that  Kalki’s historical novel “Parthiban Kanavu ”  was made into a good film. So could not a film be made on the life of Periyava as well?. It is true they filmed that novel.. And they did it in respect of  another novel “Kalvanin Kathali” too. But why could they not do it in respect of “Sivakamiyin Sabatham” or “Ponniyin Selvan” or even “Alai Osai “ which were phenomenally popular? After all they are imaginary stories! But then, they are vast and immense in scope, with very complex characters, situations and emotions all of which cannot be represented adequately or competently or even successfully on the screen. Is the life of Periyava less immense and complex that it can be reduced to a few minutes/episodes on the screen, big or small?
Conclusion
  • .Mahaperiyava is on record as a consistent opponent of cinema. He did not approve of even so called mythological films.  
  •  A devotee of Mahaperiyava cannot even think of a movie / serial on him. How can he propose an idea which is directly opposed to the known teaching of Mahaperiyava?
  • .Can someone claiming to be from orthodox circles  dress and pose like Mahaperiyava ?  Is it not outrageous? This is not fancy dress competition of school children!
  •  It is a little preposterous to talk of future generations. We do not know, cannot even guess the shape of technology to come in the next 10/20 years. The electronic media has not displaced the printed book, as widely anticipated. To say that we are preparing for them in terms of current technology does not seem sensible. Future generations will discover what they need. They will have to discover Periyava themselves by sincere study and application.
 Movie on Periyava can help against conversion ?

Some think that a movie or serial on Periyava will help in the efforts against conversion.
Conversion is a serious threat  to Hindus. It is going on with foreign money.International organisations with money and power clout are involved in it. These fores are brutal.

 But orthodox Mutts cannot enter this arena directly, especially in Tamil Nadu due to political implications. It needs political muscle which Kanchi Mutt does not have. Even the Modi govt, had faltered in respect of Ghar Wapsi.
 Periyava did not preach a popular form of religion to please the masses. He was expounding the rationale behind our orthodoxy. He insisted on duty, not privileges. This cannot be easily conveyed to masses. Periyava was not a rabble rouser. For that matter, even  Vivekananda could not stop conversions. Nor could Gandhi.
 As Abraham Maslow said , if the only tool a man has is a hammer, he will only be looking out for nails. Some of us are  technically savvy  and might  genuinely want to make a technically superior movie or serial on Periyava..But is it a good idea to  make use of Periyava for this purpose?.

 Let us not experiment on or with Mahaperiyava. Let us not go against his recorded instructions.


Monday, 20 February 2017

79. மஹாபெரியவருக்கு மரியாதை-1


79.மஹாபெரியவருக்கு  மரியாதை-1



சென்ற நூற்றாண்டில் தமிழகத்தின் ஆன்மீக- சமய உலகில் சூரியன் போல ஜொலித்தவர் காஞ்சி சங்கர மடத்தின் பீடாதிபதியாக 87 வருஷங்கள் இருந்த ஸ்ரீ சந்த்ரஶேகரேந்த்ர ஸரஸ்வதி ஸ்வாமிகள். பரமாசார்யா, ஸ்ரீ  பெரியவா- மஹாபெரியவா  என்று மரியாதையாக அழைக்கப்பட்டவர். நவீன யுகத்தின் சின்னங்கள் எதுவும் இல்லாமல், நவீன வசதிகள் எதையும் நாடாமல்,ஏற்றுக்கொள்ளாமல்,  கார், ரயில் என்று ஏறாமல் உடம்பு முடிந்த வரை நடந்தே நாடுமுழுதும் சென்றவர். உண்மையான சந்நியாசியாக இருந்தவர். சந்நியாசிகளுக்கெல்லாம் சந்நியாசியாக வாழ்ந்து காட்டியவர். 

மறைமுக எதிர்ப்பு

பெரியவர் பொதுவாக ஆஸ்தீகர்களால் மிகவும் மதித்துப் போற்றப்பட்டவர். ஆனாலும் இவர் சங்கர பரம்பரையிலான மடத்துடன் தொடர்புடையவராக இருந்ததாலும், முற்றிலும் வைதீக மரபைப் போற்றியதாலும் , சீர்திருத்தம் என்று கிளம்பாததாலும் இவரை  எல்லோரும் முழுமனதுடன் ஏற்கவில்லை. தனிப்பட்ட முறையில் எந்த மதத்தின் எந்தப்பிரிவைச் சேர்ந்தவர்களும் இவர் பெருமையை உணர்ந்தே இருந்தனர். ஆனால் இதை வெளிப்படையாகக் காட்டிக்கொண்டவர்கள் வெகு சிலரே. ஹிந்துத்வம் பேசுபவர்கள் கூட இவரை முழுமையாகப் பாராட்டுவதில்லை.மற்ற சங்கர மடங்களின் சிஷ்யகோடிகளும் இவரை  முழுமனதாக ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை.

தமிழ்நாட்டில் நிலவிய ஒரு குறிப்பிட்ட சூழ்நிலையில் இவருக்கு மறைமுக எதிர்ப்பே அதிகமாக இருந்தது  எனலாம். மூன்று திராவிடக் கட்சிகள், பிற அரசியல் கட்சிகள், வைஷ்ணவர்கள், தமிழ் சைவ மடங்கள், பிற தமிழ் இயக்கங்கள், கிறிஸ்தவ சர்ச்சுகள், முஸ்லிம் இயக்கங்கள் என்று இப்படிப் பார்த்தால், இவர்கள் எல்லோருமே  இவரை  வெளிப்படையாகவோ, மறைமுகமாகவோ எதிர்த்தே வந்திருக்கின்றனர்.

பிராமணர்கள் செய்த துரோகம்

இதன் நடுவில் பிராமண சமுதாயமும் அவர்கள் சார்ந்த பத்திரிகைகளும் இவரைப்பற்றி ஒஹோவென செய்திகளை வெளியிட்டு, பலரிடையேயும் ஈகோ பிரச்சினைகளைக் கிளப்பிவிட்டன. இவர் ஒரு பிராம்மண சாமியார், இந்த மடம் பிராமணர்களின் நன்மைக்காக நடத்தப்படுகிறது
என்ற கருத்து இதனால் மக்களிடையே வேறூன்றியது. 

மஹாபெரியவர் மூன்று முக்கிய விஷயங்களுக்காகப் பாராட்டப்படுகிறார்.

1.இவர் கடைப்பிடித்த தூய்மை, எளிமை, தர்மத்திலிருந்து வழுவாமை
2.இவர் நமது அனாதி தர்மத்திற்கும், பிற விஷயங்களிலும்  அளித்த விளக்கங்கள். இவற்றின் விரிவும் ஆழமும் அவ்வத்துறையைச் சேர்ந்த நிபுணர்களையே மலைக்க வைக்கின்றன.
3.இவர் மக்களின் துன்பங்களைத் துடைத்த சம்பவங்கள். இவர் பூத உடல் மறைந்த பிறகு, இவற்றையே மக்கள்  பெரிதாகக் கொண்டாட முற்பட்டனர். இவற்றை அற்புத அமானுஷ்ய சக்தியின் வெளிப்பாடு என்றே போற்றுகின்றனர். இதன் விளைவு இவர் ஒரு அவதாரமாகவே கருதப்படுகிறார். நமது கோரிக்கைகளை நிறைவேற்றும் காமதேனு, கற்பகத்தரு போன்றே இவரைப் பார்க்கிறார்கள். இவர் படம் இல்லாத பிராமணவீடே (ஸ்மார்த்தர் ) இல்லையெனச் சொல்லலாம்!

இதிலெல்லாம் பெரிய வேடிக்கை ( அல்லது வருத்தம் ) என்னவென்றால், மஹாபெரியவர் சொன்னதை யாரும் கேட்பதில்லை! அதன்படி யாரும் நடப்பதில்லை! எந்த பிராமணக் குடும்பமும் அதை முக்கிய விஷயத்தில்கூட அப்படியே பின்பற்றுவதில்லை! அப்படி இவர் என்னதான் சொன்னார் ?


  • சினிமா, டிராமா கெடுதல். அதற்கு போகக்கூடாது. ( கஷ்ட காலம்; டிவிமூலம் அவையே வீட்டுக்குள் வந்துவிடுகின்றன!)
  • காஃபி பழக்கம் கூடாது.
  • பட்டு உடுத்தக்கூடாது.
  • உபநயனம், கல்யாணத்தில் படாடோபம் கூடாது, அனாவசிய செலவுகள் கூடாது. இவற்றில் அவைதிக அம்சங்கள் கூடாது அல்லது குறைக்கவேண்டும்.
  • வரதக்ஷிணை ஒழியவேண்டும்
  • தேவைகளைக் குறைத்துக்கொள்ளவேண்டும். அனாவசிய செலவு கூடாது.
  • பெண்கள் ஓரளவுக்குமேல் கல்விகற்பது தேவையில்லாதது
  • பெண்கள் கட்டாயம் வேலைக்குப் போகக்கூடாது.
  • வெளிநாடு போவது கூடாது.
  • ஒவ்வொரு பிராமணச் சிறுவனும்  சில காலமாவது வேத அத்யயனம் செய்யவேண்டும். இதற்கு அனுகூலமாக, பள்ளிக்குப் போவதை விட்டு வீட்டிலேயே கற்கலாம். இவர்களுக்கு   ஓய்வு பெற்ற ஆசிரியர்கள், எஞ்சினீயர்கள்,அலுவலர்கள் போன்றோர் கல்வி புகட்டலாம்.
[இவையெல்லாம் சில முக்கிய அம்சங்கள், குறிப்பாகச் சொன்னவை. இது தவிர வைதீக ஸம்ப்ரதாயத்தைப் பற்றியும், பொது தர்மங்களைப் பற்றியும் பல அறிவுரைகள் கூறியிருக்கிறார்.]

பெரியவாளே பிரத்யக்ஷ தெய்வம் என்று கொண்டாடும் பிராமணர்கள் எத்தனைபேர் இதையெல்லாம் பின்பற்றுகிறார்கள் ? போடுவது சுத்த வேஷம்- ஆஷாடபூதித்தனம்  சுத்த ஹிபோக்ரிஸி. இதை மறைக்க ஜய ஜய சங்கர கோஷம் வேறு! மானம் கெட்ட பிழைப்பாக இல்லை?

இவர்கள் பெரியவர் சொன்னது எதையும் செய்வதில்லை, ஆனால் பெரியவர் பிராமணர்களின் சாமியார், பிராமணர்களுக்கான சாமியார் என்ற தோற்றத்தை மக்களிடையே உருவாக்கிவிட்டனர். இவர்கள் செய்வது எவ்வளவு பெரிய துரோகமாகிவிட்டது பாருங்கள்.

பிராமணர்களுக்கு சாட்டையடி




 பெரியவர் பேச்சையெல்லாம் பெரிய பெரிய புத்தகமாகப் போட்டிருக்கிறார்கள். ( இவையெல்லாம் அவர் செய்த பெரிய , தொடர் பிரசங்கங்கள் இல்லை. அவர் பல சந்தர்ப்பங்களில் பேசியது, கொடுத்த ஆசியுரை ஆகியவற்றின்  தொகுப்பேயாகும்.) இதைப் படித்தால் அவர் பிராமணர்களை எவ்வளவு தூரம் கடிந்துகொண்டிருக்கிறார் [அல்லது நொந்துகொண்டிருக்கிறார் ] என்பது தெரியவரும். 

இதில் ஈ.வே.ராவுக்கும் மேலே போய்விட்டார்! பிராமணர்கள் சாமி, மதம் என்ற பெயரில் ஊரை ஏமாற்றினார்கள் என்றார் ஈ.வே.ரா. மஹாபெரியவரோ, பிராமணர்கள் தங்களைத் தாங்களே ஏமாற்றிக் கொள்கிறார்கள்  என்கிறார்.  நிலையான வருமானம், வசதியான வாழ்க்கை ஆகியவற்றிற்காக தங்களுடைய சொந்த தர்மத்தை விட்டுவிட்டு, சொந்த ஊரையெல்லாம் விட்டுவிட்டு, பட்டணப்பக்கம் வந்து, தாங்களும் கெட்டு சமூகத்தையும் கெட வழிசெய்தார்கள்  என்று வெளிப்படையாகவே விரிவாகவே தெளிவாகவே சொல்லியிருக்கிறார்! பிராமணர்கள் பிராமணர்களாக இருந்தனர் என்று ஈ.வே.ரா திட்டினார். பிராமணர்கள் சரியான பிராமணர்களாக இல்லை என்று பெரியவா சொன்னார்! பிராமண மத்தளம் இருபக்கமும் அடிவாங்கியது ! 
பெரியவரே பிராமணர்களின் மிகப்பெரிய கிரிடிக்!

பெரியவர் பேச்சும் சரித்திர நிலையும்

இந்த இடத்தில் ஒரு இடர்ப்பாடு இருக்கிறது.இதை மிகுந்த சங்கடத்துடன் சொல்கிறேன். பெரியவர் தெய்வம், அவர் சொன்னதெல்லாம் தெய்வவாக்கு என்று  எடுத்துக்கொண்டால்,  நாம் இதற்குமேல், இதற்கு எதிராக ஒன்றும் சொல்வதற்கில்லை. ஆனால் சரித்திரத்தையும், சமூக இயலையும் படித்தால் நிலைமை நேர்மாறாக இருக்கிறது என்று தோன்றுகிறது. 

வைதீக தர்மம் அரசனின் செங்கோல் பற்றி இருப்பது. இதை வள்ளுவரும் குறளில் சொல்லியிருக்கிறார் :

அந்தணர் நூற்கும் அறத்திற்கும் ஆதியாய்
நின்றது மன்னவன் கோல்.   543
ஆபயன் குன்றும் அறுதொழிலோர் நூல்மறப்பர்
காவலன் காவான் எனின்.    560

க்ஷத்ரிய  பலம் இல்லாமல்  வைதீக தர்மத்திற்கு ஆதரவு இல்லை. சென்ற ஆயிரம்  வருஷங்களாக இந்தியாவில் அன்னியர் ஆட்சியே வலுத்துவந்திருக்கிறது. இறுதியில் ஆங்கிலேயர் வந்தனர். நம் சுதேசி  மன்னர்கள் மறைந்தனர், அல்லது அவர்கள் வலுவிழந்தனர். நமது பொருளாதார முறை மாறியது. பிறரை அண்டியே வாழ்ந்த பிராமணர்களுக்கு அவர்கள் வாழ்ந்த இடங்களில் ஆதரவு இல்லாமல்  போனது. அவர்கள் பயின்ற வேதக்கல்வி சோறுபோடவில்லை! அதற்கான மதிப்பும் குறைந்தது! அதைக்  கற்கும் வசதிகளும் அருகிப்போனது! அவர்களுக்கு வேறு தொழில் இல்லை, தெரியாது! முக்காலும் பிராமணர்கள்  வசதி இல்லாமல் இருந்தவர்கள் அல்லது வறுமையில்  வாடியவர்களே ! சோற்றுக்காக ஆங்கிலக்கல்வி  பயிலவேண்டியதாயிற்று. இதையெல்லாம் பார்த்தால் பிராமணர்களைக் குறை சொல்வதா அல்லது அவர்களுக்கு அனுதாபப் படுவதா? மஹாபெரியவர் குறையே சொல்லியிருக்கிறார் ! Brahmins have been the victims of the forces of historical change, not its cause. உலகில் எல்லா நாடுகளிலும் பழைய சமய-சமூக அமைப்புகள் தகர்ந்துவிட்டன. இன்று முஸ்லிம் நாடுகளில் இதுவே பல வன்முறை இயக்கங்களுக்குக் காரணமாக இருக்கிறது.

இந்த நிலையில், சுதந்திரப் போராட்டத்துடன் சமூக சீர்திருத்தமும் மாற்றங்களும் சேர்ந்துகொண்டன. நிலச்சீர்திருத்தம், மரபுவழி வந்த நிலைகளின் மறுப்பு , நாத்திக வாதம், நேரிடையான  பிராமண எதிர்ப்பு போன்றவற்றால் பிராமணர்களுக்கு சமூகத்தில் இருந்த மதிப்பும் பாதிக்கப்பட்டு, தமிழ் நாட்டில் எதிர்ப்பாகவே வலுத்தது. இது அனைத்தும் பெரியவர் காலத்திலேயே, அவர் கண்ணெதிரவே நடந்தன! பிராமணர்களுக்கு எந்த அரசும் எந்த ஆதரவோ, பாதுகாப்போ தரவில்லை!

வைதீக மரபைக்காக்க க்ஷத்ரிய பலம் இன்று இல்லை. இந்தச் சூழ்நிலையில் பிராமணர்கள் [மட்டும் ] பழைய மரபிலிருந்து விலகாமல் இருக்கவேண்டும் என்பது சாத்தியமா?  அதற்கு ஆதாரமாக இருந்த கூட்டுக் குடும்பம், கல்விமுறை, அரசியல் நெறி , சமூக இயல் ஆகிய அனைத்தும் மாறிவிட்டன! இன்றைய அரசு ஹிந்து மதத்தை-வைதீக தர்மத்தை ஆதரிக்கும் அரசல்ல. வெளிப்படையாகவே மிலேச்சக் கொள்கைகளை ஏற்றுக்கொண்ட அரசு. இந்தச் சூழ்நிலையில் பெரியவர் சொல்லியதை எல்லாம் அப்படியே நடைமுறையில் ஏற்றுக்கொள்ள முடியுமா என்பது சந்தேகத்திற் கிடமானது. எனவே,  பிராமணர்கள் பெரியவர் சொல்வதெற்கெல்லாம் ஆமாம் சாமி போட்டுவிட்டு  தாங்கள் செய்வதையே செய்துகொண்டிருக்கிறார்கள்! [மஹாபெரியவருக்குப் பின் மடத்தில் இருப்பவர்கள்  இதையெல்லாம் சொல்வதே இல்லை !]

இது இப்படியெனில், பெரியவருக்கு மரியாதை செய்வது எப்படி? பெரியவர் சொல்லியபடி செய்வதுதான் சரியான மரியாதை. அது நடக்கவில்லை. எனவே, பெரியவர் படத்திற்கு பூஜை, அவருக்கு விக்ரஹம், கோயில், ஜயந்திவிழா, மணிமண்டபம் என்று செய்கிறார்கள். பெருமாள் கோயில் இடித்தாலும் பரவாயில்லை, ராமாயணம் படித்தால் போதும் என்பது போன்ற நிலை இது!

பிரசாரம் தேவையா ?

இப்போது சிலர் [பெரியவரைப் பின்பற்றுபவர்களாகத் தங்களைச் சொல்லிக்கொள்பவர்கள் ]  அவருடைய  போதனைகளைப் பிரச்சாரம் செய்யவேண்டும்; இல்லாவிட்டால் வரும் தலைமுறைகளுக்கு அவரைப்பற்றிச் சரியாகத் தெரியாது; அதற்காக சினிமா அல்லது டி.வி..சீரியல் எடுக்க வேண்டும் என்று சொல்கின்றனர் ! ஏற்கெனவே  ஏதோ ஒரு சானலில் ஒரு சீரியல் வந்து இடையில் நின்றுவிட்டதாம்! அது சரியில்லை; நாங்கள் சரியாகச் செய்வோம்; நூதன தொழில் நுட்பத்துடன் செய்வோம் என்று கூறுகின்றனர்.
இதைத் தனியாகப் பார்ப்போம்.