98.வாழ்க்கையைக் கொண்டாடுவோம் ! -8
உலகில் நமது வாழ்க்கையை இனிதாகச் செய்வது எது ?
இதை நாம் அனேகமாக யோசிப்பதில்லை! சிலருக்கு பாவம், வாழ்க்கை ஒரு சுமையாக, தண்டனையாக அமைந்துவிடுகிறது; சிலர் ஏதோ தூக்கத்தில் நடப்பவன் போல் இருக்கிறார்கள்; சிலருக்கு ஏதோ ஒன்றின் மீது மோகம் அல்லது மயக்கம் வந்து விடுகிறது ! நாட்கள் கழிந்துவிடுகின்றன. We are so busy living we don't examine how we live!
ஆனால் எல்லோருக்கும் ஏதோ ஒரு பிடிப்பு இருக்கிறது! பாட்டுப் பைத்தியம்,சீட்டுப் பைத்தியம், சினிமா பைத்தியம்,சீரியல் பைத்தியம், ஸ்போர்ட்ஸ் பைத்தியம், ஆஃபீஸ் பைத்தியம், அரசியல் பைத்தியம். புத்தகப் பைத்தியம்,டி.வி. பைத்தியம், கம்ப்யூடர்-மோபைல் பைத்தியம் என்று எப்படியோ காலம் ஓடிவிடுகிறது ! சிலர் கோவில்-குளம்-சாமியார் என்றும் ஓடுகிறார்கள்!
சிறிது யோசித்துப் பார்த்தால் அடிப்படையில் மூன்றுவித பந்தங்கள் இருப்பது தெரியும். இயற்கையுடனான தொடர்பு முதலாவது. கிராமப்புறத்திலிருந்து வந்தவர்களிடம் இது இயல்பாக இருக்கும்.[ என எதிர்பார்க்கலாம்! ] We are part and parcel of nature, though 'modern' life obscures it!அடுத்தது மனித சமூகத்துடனான உறவு. சொந்த ஊர் என்று தொடங்கி, தன் குடும்பம், நட்பு வட்டாரம் என இது வளரும். Aristotle recognised it by saying man is a social animal. [ Ironically, modern man is not such a social being , naturally: he has to cultivate this aspect of his life, unlike some animals, like say, elephants, which are naturally social - more so than man can ever be!] மூன்றாவது இந்த உலகை நடத்தும் சக்தி. சாமி இல்லை என்பவர்கள் கூட இதை "இயற்கை " எனப் போற்றுவார்கள், 'காஸ்மோஸ்" என்பார்கள் ! இப்படி ஏதோ ஒரு விதத்தில் நாம் உலகுடன் நம்மை இணைத்துக்கொள்கிறோம் ! We are grandly related to some Great Power- as Paul Brunton once said.
இத்தகைய தொடர்புகளே இந்த உலகின் கஷ்ட-நஷ்டங்களை தாங்கிக்கொள்ளும் சக்தியை நமக்குத் தருகின்றன! நமது திரைக் கவிஞர்கள் இவற்றைப் பலவாறு பாடியிருக்கிறார்கள் !
பாடல் : ஸுஹானா ஸஃபர்
படம் :மதுமதி 1958
கவி : ஶைலேந்த்ரா
இசை: ஸலீல் சௌத்ரி
பாடியது : முகேஷ்
सुहाना सफ़र और ये मौसम हसीं
हमें डर है हम खो न जाएँ कहीं
हमें डर है हम खो न जाएँ कहीं
ஸுஹானா ஸஃபர் ஔர் யே மௌஸம் ஹஸீ(ன்)
ஹமே டர் ஹை ஹம் கோ ந ஜாயே(ன்) கஹீ(ன்)
இனிய பயணம், இனிய பருவகாலம் !
இங்கேயே எங்காவது என்னை மறந்து இருந்துவிடுவேனோ
என்று பயமாக இருக்கிறது!
ये कौन हँसता है फूलों में छुपकर
बहार बेचैन है किसकी धुन पर
कहीं गुनगुन, कहीं रुनझुन, कि जैसे नाचे ज़मीं
सुहाना सफ़र...
யே கௌன் ஹ(ன்)ஸ்தா ஹை ஃபூலோ(ன்) மே சுப் கர்
பஹார் பேசைன் ஹை கிஸ்கீ துன் பர்
கஹீ(ன்) குன்குன், கஹீ(ன்) ருன்ஃஜுன்
கீ ஜைஸே நாசே ஃஜமீன்
ஸுஹானா ஸஃபர்..........
இந்த மலரில் ஒளிந்துகொண்டு சிரிப்பது யார் ?
இந்த அழகிய இயற்கை யாருடைய பாடலைக்கேட்டு
இப்படி பேதலித்து விட்டது?
இங்கே சில ஸ்வரம், அங்கே ஒரு தாளம் -
ஓ, பூமியே நாட்டியமாடுவதுபோல் இருக்கிறதே !
எத்தனை இனிய பயணம் !
ये गोरी नदियों का चलना उछलकर
के जैसे अल्हड़ चले पी से मिलकर
प्यारे-प्यारे ये नज़ारे निखार है हर कहीं
सुहाना सफ़र...
யே கோரீ நதியோ(ன்) கா சல்னா உசல்கர்
கே ஜைஸே அல்ஹர் சலே பீ ஸே மில்கர்
ப்யாரே-ப்யாரே யே நஃஜாரே நிகார் ஹை ஹர் கஹீ(ன்)
ஸுஹானா ஸஃபர்......
இந்த நதி இப்படிச் சப்தித்துக்கொண்டு துள்ளி வருகிறது !
யாரோ நங்கை தன் காதலனைச் சந்திக்க ஒடுவதுபோல் இருக்கிறது !
இந்த அழகிய காட்சிகள் இப்படி எனக்கு நினைவூட்டுகின்றன !
எத்தனை இனிய பயணம் !
वो आसमां झुक रहा है ज़मीं पर
ये मिलन हमने देखा यहीं पर
मेरी दुनिया, मेरे सपने, मिलेंगे शायद यहीं
सुहाना सफ़र...
वो आसमां झुक रहा है ज़मीं पर
ये मिलन हमने देखा यहीं पर
मेरी दुनिया, मेरे सपने, मिलेंगे शायद यहीं
सुहाना सफ़र...
ஓ ஆஸ்மா(ன்) ஃஜுக் ரஹா ஹை ஃஜமீ(ன்) பர்
யே மிலன் ஹம்னே தேகா யஹீ(ன்) பர்
மேரீ துனியா, மேரீ ஸப்னே மிலேங்கே ஷாயத் யஹீ(ன்)
ஸுஹானா ஸஃபர்.....
ஓ, அங்கே பார் ! வானம் குனிந்து பூமியைத் தொடுகிறது !
இந்த சந்திப்பு- இதை இதே இடத்தில் நாம் பார்த்திருக்கிறோம் !
என் உலகம், என் கனவு இங்கேயே நிஜமாகிவிடும் !
எத்தனை இனிய பயணம் !
இது இயற்கையுடன் முற்றும் ஒன்றிய நிலை! இத்தகைய கனவு எல்லோருக்கும் நிஜமாகிவிட்டால் உலகில் துன்பம், துயரம் ஏது? இன்ப-துன்பம் கலந்தே வருகிறது !
பாடல் : யே ஜீவன் ஹை
படம் : பியா கா கர் 1972 Piya Ka Ghar
பாடல்: ஆனந்த் பக்ஷி Anand Bakshi
இசை : லக்ஷ்மிகாந்த்-ப்யாரேலால்
பாடியது : கிஷோர்குமார்
ये जीवन है, इस जीवन का
यही है, यही है, यही है रंगरूप
थोड़े ग़म हैं, थोड़ी खुशियाँ
यही है, यही है, यही है छाँव धूप
यही है, यही है, यही है रंगरूप
थोड़े ग़म हैं, थोड़ी खुशियाँ
यही है, यही है, यही है छाँव धूप
யே ஜீவன் ஹை, இஸ் ஜீவன் கா
யஹீ ஹை, யஹீ ஹை ரங்க்-ரூப்
தோடீ கம் ஹை, தோடீ குஷியா(ன்)
யஹீ ஹை, யஹீ ஹை சா(ன்)வ் தூப்
இதுதான் வாழ்க்கை !
இதுதான் இந்த வாழ்க்கையின் நிறம், நியதி!
சிறிது துக்கம், சிறிது மகிழ்ச்சி -
சிறிது நிழல், சிறிது சூரிய ஒளி -
இப்படித்தான் மாறிமாறி வருகிறது !
இதுதான் வாழ்க்கை !
ये ना सोचो, इसमें अपनी, हार है के जीत है
उसे अपना लो जो भी, जीवन की रीत है
ये जिद छोड़ो, यूं ना तोड़ो, हर पल इक दर्पण है
ये जीवन है, इस जीवन का...
ये ना सोचो, इसमें अपनी, हार है के जीत है
उसे अपना लो जो भी, जीवन की रीत है
ये जिद छोड़ो, यूं ना तोड़ो, हर पल इक दर्पण है
ये जीवन है, इस जीवन का...
யே நா ஸோசோ இஸ்மே அப்னீ,
ஹார் ஹை கே ஜீத் ஹை
உஸே அப்னா லோ ஜோ பீ, ஜீவன் கீ ரீத் ஹை
யே ஃஜித் சோடோ, யூ(ன்) நா தோடோ
ஹர் பல் இக் தர்பண் ஹை
யே ஜீவன் ஹை.....
இதில் எதையாவது கண்டு இதில்தான் நமது தோல்வி- வெற்றி
இருக்கிறது என்று நினைத்து விடாதே
வாழ்க்கை அதன் போக்கில் எதைத் தருகிறதோ -
அதையே உனது என்று எடுத்துக்கொள்.
இந்தப் பிடிவாதத்தை விடு.
இந்த சமயத்தை நழுவவிடாதே !
ஒவ்வொரு கணமும் வாழ்க்கை நமக்குக் காட்டும் கண்ணாடி !
(கண்ணாடி போல் நாசூக்கானது - இதை உடைக்காதே !)
இதுதான் வாழ்க்கை !
धन से ना दुनिया से, घर से ना द्वार से
साँसों की डोर बंधी है, प्रीतम के प्यार से
दुनिया छूटे, पर ना टूटे, ये कैसा बंधन है
ये जीवन है, इस जीवन का...
தன் ஸே நா துனியா ஸே, கர் ஸே நா த்வார் ஸே
ஸா(ன்) ஸோ கீ டோரீ பந்தீ ஹை-
ப்ரீதம் கே ப்யார் ஸே
துனியா சூடே, பர் நா டூடே, யே கைஸா பந்தன் ஹை
யே ஜீவன் ஹை .......
செல்வம், உலகம், வீடு, வாசல்-
இவற்றுடன் நமது உயிருக்குள்ள தொடர்பு என்ன ?
நமக்கு வேண்டியவர்களின் அன்புடன் தான் நமக்கு தொடர்பு !
உலகமே விட்டுப் போகட்டுமே, அதனால் என்ன?
நமக்கு வேண்டியவர்களின் தொடர்பு விடாமல் இருக்கட்டும் !
இது அத்தகைய பந்தம் !
நமக்கு வேண்டியவர்களின் தொடர்பு விடாமல் இருக்கட்டும் !
இது அத்தகைய பந்தம் !
இதுதான் வாழ்க்கை !
picture from Indian Express
Amiable family and congenial social relations smoothen our days in the world. These are not necessarily based on wealth and position.
சங்கப் புலவர் பிசிராந்தையார் பாடுகிறார் :
‘’யாண்டு பலவாக நரையில ஆகுதல்
யாங்காகியர் என வினவுதிராயின்
மாண்ட என் மனைவியொடு மக்களும் நிரம்பினர்
யான் கண்டனையர் என் இளையரும் வேந்தனும்
அல்லவை செய்யான் காக்கும் அதன்தலை
ஆன்றவிந்து அடங்கிய கொள்கைச்
சான்றோர் பலர் யான் வாழும் ஊரே’’
யாங்காகியர் என வினவுதிராயின்
மாண்ட என் மனைவியொடு மக்களும் நிரம்பினர்
யான் கண்டனையர் என் இளையரும் வேந்தனும்
அல்லவை செய்யான் காக்கும் அதன்தலை
ஆன்றவிந்து அடங்கிய கொள்கைச்
சான்றோர் பலர் யான் வாழும் ஊரே’’
வீடும் சுற்றமும், மனைவியும் மக்களும், அரசனும் என்று இப்படி எல்லோரும் நன்றாக அமைந்து விட்டார்கள். அதனோடு ,கல்வியிலும் பண்பிலும் சிறந்த பெரியவர்களும் ஊரில் உள்ளனர். இவருக்குக் கவலையே இல்லை ! முதுமையும் சுமையாக இல்லை! எனவே, இவருக்கு வயதாகியும் நரை இல்லை ! நல்ல வாழ்க்கைக்கு குடும்ப- சமூகச் சூழ் நிலையும் பெருமளவு காரணமாகிறது! அதனால் வேண்டியவர்களின் உறவை விடாமல் போற்று என்கிறார் ஆனந்த் பக்ஷி !
ஆனால், நடப்பது வேறுவிதமாக இருக்கிறது! Means of communication have multiplied and improved, but meaningful communication between people has dwindled! People in the same apartment complex live like beings from alien planets.
"No man is an island " wrote John Donne in 1624.. But we have each become like islands with the march of civilization!
Matthew Arnold said in his poem " To Marguerite" (1852 ):
ஆனால், நடப்பது வேறுவிதமாக இருக்கிறது! Means of communication have multiplied and improved, but meaningful communication between people has dwindled! People in the same apartment complex live like beings from alien planets.
"No man is an island " wrote John Donne in 1624.. But we have each become like islands with the march of civilization!
Matthew Arnold said in his poem " To Marguerite" (1852 ):
Yes! in the sea of life enisled,
With echoing straits between us thrown,
Dotting the shoreless watery wild,
We mortal millions live alone.
We talk to the phone, but cannot talk to each other!
Pindari Glacier, Himalayas
இயற்கை - நாம் எவ்வளவு கொண்டாடினாலும் இயற்கை தானாக முளைக்கவில்லை ! அதற்குப்பின் ஏதோ ஒரு சக்தி யிருக்கிறது ! விஞ்ஞானிகள் என்று பெயர்சொல்லித் திரிபவர்களுக்கு விழி பிதுங்குகிறது! அவர்களுக்கு எந்த விஷயமும் முழுதும் பிடிபடவில்லை ! ஏதோ ஒரு காலம் சொல்லி Big Bang என்கிறார்கள் ஆனால் அதற்குமுன் என்ன இருந்தது ? விஞ்ஞானிக்குத் தெரியாது, அவன் அப்பனுக்கும் தெரியாது ! ஆனால் நம் கவி-ஞானிகளுக்குத் தெரியும் ! கவிஞர் நாமக்கல் ராமலிங்கம் பிள்ளை 70 ஆண்டுகளுக்கு முன் எழுதினார்:
சூரியன் வருவது யாராலே ?
சந்திரன் திரிவதும் எவராலே ?
காரிருள் வானில் மின்மினிபோல்
கண்ணிற் படுவன அவைஎன்ன ?
பேரிடி மின்னல் எதனாலே ?
பெருமழை பெய்வதும் எவராலே ?
யாரிதற் கெல்லாம் அதிகாரி ?
அதைநாம் எண்ணிட வேண்டாவோ ?
சந்திரன் திரிவதும் எவராலே ?
காரிருள் வானில் மின்மினிபோல்
கண்ணிற் படுவன அவைஎன்ன ?
பேரிடி மின்னல் எதனாலே ?
பெருமழை பெய்வதும் எவராலே ?
யாரிதற் கெல்லாம் அதிகாரி ?
அதைநாம் எண்ணிட வேண்டாவோ ?
இதையே திரைக் கவிஞர் பரத் வ்யாஸ் எழுதினார்:
பாடல் : கௌன் சித்ர கார்
படம்: பூந்த் ஜோ பன் கயீ மோதீ 1967
Boond Jo Ban Gayi Moti
கவி: பரத் வ்யாஸ் Bharat Vyas
இசை : ஸதீஷ் பாடியா Satish Bhatia
பாடியது: முகேஷ்
हरी हरी वसुंधरा पे नीला नीला ये गगन
के जिसपे बादलों की पालकी उड़ा रहा पवन
दिशायें देखो रंगभरी, चमक रही उमंगभरी
ये किसने फूल फूल पे किया सिंगार है
ये कौन चित्रकार है, ये कौन चित्रकार
ये कौन चित्रकार है...
ஹரீ ஹரீ வஸுந்தரா பே நீலா நீலா யே ககன்
கே ஜிஸ்பே பாதலோ(ன்) கீ பால்கீ உடா ரஹா பவன்
திஶாயே(ன்) தேகோ ரங்க்பரீ, சமக் ரஹீ உமங்க்பரீ
யே கிஸ்னே ஃபூல் ஃபூல் பே கியா சிங்கார் ஹை
யே கௌன் சித்ரகார் ஹை, யே கௌன் சித்ரகார் ஹை
யே கௌன் சித்ரகார் ஹை.......
இந்த சைத்ரிகன் யார் ? இந்தக் கலைஞன் யார் ?
இந்தப் பசுமை பாய்ந்த நிலம் சூழ்ந்த மலைக்கு மேலே
இந்த அழகிய நீல வானம் !
காற்று மெல்ல வீசி, மேகங்களை பல்லக்குபோல்
நகர்த்திச் செல்கிறது !
எல்லா திசைகளும் வண்ண மயம் ! ஒரே கோலாஹலம் !
ஒவ்வொரு மலரையும் அன்புடன் இப்படி அழகு படுத்தியது யார் ?
யார் அந்தச் சைத்ரிகன் ? யார் அந்தக் கலைஞன் ?
तपस्वीयों सी हैं अटल ये पर्वतों की चोटियाँ
ये सर्प सी घूमेरदार, घेरदार घाटियाँ
ध्वजा से ये खड़े हुये हैं वृक्ष देवदार के
गलीचे ये गुलाब के, बगीचे ये बहार के
ये किस कवि की कल्पना का चमत्कार है
ये कौन चित्रकार हैं.
தபஸ்வியோ(ன்) ஸே ஹை அடல்
யே பர்வதோ(ன்) கீ சோடியா(ன்)
யே ஸர்ப ஸீ கூமேர்தார், கேர்தார் காடியா(ன்)
த்வஜா ஸே யே கடே ஹுயே ஹை(ன்) வ்ருக்ஷ தேவ்தார் கே
கலீசே யே குலாப் கே, பகீசே யே பஹார் கே
யே கிஸ் கவீ கி கல்பனா கா சமத்கார் ஹை
யே கௌன் சித்ரகார் ஹை.....
மலைகளின் சிகரத்தைப் பார் !
தபஸ்விக்கள் போன்று அசையாமல் அமர்ந்திருக்கின்றன !
பாம்புபோல் சுற்றிச் செல்லும் இந்த ஆழ்ந்த பள்ளத்தாக்குகளைப் பார் ! கொடி போல் நீண்டு உயர்ந்து நிற்கும் இந்த தேவதாரு மரங்களைப் பார் இங்கு ரோஜாக்களின் கம்பளம் விரித்திருக்கிறது!
வஸந்த காலத்தில் பொழில்கள் அழகில் மிளிர்கின்றன !
இது எந்தக் கவிஞனின் கற்பனைச் சக்தியால் எழுந்த மாயம் !
அந்தச் சைத்ரிகன் யார் ? அந்தக் கவிஞன் யார் ?
..
कुदरत की इस पवित्रता को तुम निहार लो
इसके गुणों को अपने मन में तुम उतार लो
चमका लो आज लालिमा, अपने ललाट की
कण-कण से झाँकती तुम्हें, छबि विराट की
अपनी तो आँख एक है, उसकी हज़ार है
ये कौन चित्रकार है...
குத்ரத் கீ இஸ் பவித்ரதா கோ தும் நிஹார் லோ
இஸ்கே குணோ(ன்) கோ அப்னே மன் மே தும் உதார் லோ
சம்கா தோ ஆஜ் லாலிமா, அப்னே லலாட் கீ
கண்-கண் ஸே ஃஜாங்க்தீ துமே, சபீ விராட் கீ
அப்னீ தோ ஆங்க் ஏக் ஹை, உஸ்கீ ஹஃஜார் ஹை
யே கௌன் சித்ரகார் ஹை.......
ஆண்டவனின் கைவண்ணமாகிய இந்தப் புனிதத்தை ஏற்றுக்கொள் !
அதன் குணத்தை உன் மனதில் ஏற்றிக்கொள் !
உன்னைச் சுற்றிலுமுள்ள இயற்கையில் ஆழ்ந்து உன்னை பரவசனாக்கிக்கொள் !
இந்த விராட் ஸ்வரூபத்தின் சாயல் உன்னுடைய ஒவ்வொரு அணுவிலும்
உறைந்திருக்கிறது !
நமக்கு இரண்டே கண்கள் ! விராட்புருஷனுக்கோ எண்ணற்ற கண்கள் !
இந்த சைத்ரிகன் யார் ? இந்த கலைஞன் யார் ?
இது ஒவ்வொருவரும் தன்னைத் தானே கேட்டுக்கொள்ள வேண்டிய
கேள்வி ! இதற்கு விடை தெரிந்தால் வாழ்க்கைப் புதிர் விடுபடும் !
ஏதோ ஒரு சக்தி நம்மை இயக்குகிறது! நாமே சாதித்துவிட்டதாகக் கற்பனை செய்துகொள்கிறோம் !
If the breaking day sees someone proud,
The ending day sees them brought low;
No one should put too much trust in triumph,
No one should give up hopes of trials improving.
Clotho mixes one with the other and stops
Fortune from resting, spinning every fate around.
No one has had so much divine favour
That they could guarantee themselves tomorrow.
God keeps our lives hurtling on,
Spinning in a whirlwind.
-- Seneca. [ From: The Daily Stoic.]
இதில் கடைசி இரு வரிகளின் கருத்தை கீதை அழகாகச் சொல்கிறது:
ஈஶ்வர: ஸர்வ பூதானாம் ஹ்ருத்தேஶே
அர்ஜுன திஷ்டதி
ப்ராமயன் ஸர்வபூதானி
யந்த்ராரூடானி மாயயா. 18.61
ஓ அர்ஜுனா! பகவான் எல்லா பிராணிகளுடைய இதயத்திலும் வீற்றிருக்கிறார். உடல் என்கிற இயந்திரத்தில் ஏற்றிவைக்கப்பட்ட அனைத்து பிராணிகளையும் பகவான் தன்னுடைய மாயையினால்
[அவரவர்கள் கர்ம வினைக்கேற்ப ] சுழலச் செய்கிறார் .
மாயை என்றால் என்னவோ, ஏதோ என்று நினைக்கவேண்டாம் - நமக்குப் புரியவில்லை, இந்த உலகின் போக்கை நம்மால் அறிந்துகொள்ள முடியவில்லை என்பது தான் பொருள். உடம்பினுள்ளே உத்தமன் உறைகிறான் என்பதாவது நாம் அறிந்தால் சரி!
ஏதோ ஒரு சக்தி நம்மை இயக்குகிறது! நாமே சாதித்துவிட்டதாகக் கற்பனை செய்துகொள்கிறோம் !
If the breaking day sees someone proud,
The ending day sees them brought low;
No one should put too much trust in triumph,
No one should give up hopes of trials improving.
Clotho mixes one with the other and stops
Fortune from resting, spinning every fate around.
No one has had so much divine favour
That they could guarantee themselves tomorrow.
God keeps our lives hurtling on,
Spinning in a whirlwind.
-- Seneca. [ From: The Daily Stoic.]
இதில் கடைசி இரு வரிகளின் கருத்தை கீதை அழகாகச் சொல்கிறது:
ஈஶ்வர: ஸர்வ பூதானாம் ஹ்ருத்தேஶே
அர்ஜுன திஷ்டதி
ப்ராமயன் ஸர்வபூதானி
யந்த்ராரூடானி மாயயா. 18.61
ஓ அர்ஜுனா! பகவான் எல்லா பிராணிகளுடைய இதயத்திலும் வீற்றிருக்கிறார். உடல் என்கிற இயந்திரத்தில் ஏற்றிவைக்கப்பட்ட அனைத்து பிராணிகளையும் பகவான் தன்னுடைய மாயையினால்
[அவரவர்கள் கர்ம வினைக்கேற்ப ] சுழலச் செய்கிறார் .
மாயை என்றால் என்னவோ, ஏதோ என்று நினைக்கவேண்டாம் - நமக்குப் புரியவில்லை, இந்த உலகின் போக்கை நம்மால் அறிந்துகொள்ள முடியவில்லை என்பது தான் பொருள். உடம்பினுள்ளே உத்தமன் உறைகிறான் என்பதாவது நாம் அறிந்தால் சரி!
