65. ஸ்ரீமத் பாகவதமும் ஸ்ரீ ராமக்ருஷ்ணரும்-5

65. ஸ்ரீமத் பாகவதமும்
ஸ்ரீ ராமக்ருஷ்ணரும் -5

Front cover of the book, published by Sri Ramakrishna Math, Chennai.
This is one of the best translations, with valuable introduction.

ஆன்மீகம் என்று எடுத்துக்கொண்டால் அதில் பல நெறிகள், வழிகள் இருக்கின்றன.ஸாங்க்யம், யோகம், அனன்ய பக்தி என்று பகவத் கீதையில் வருகிறது. ஞான யோகம், ராஜயோகம், கர்ம யோகம், பக்தி யோகம் என்று யோகத்திலும் முக்கியமாக நான்கைச் சொல்வார்கள். த்யானம், யாக-யஜ்ஞங்கள், தவம், மந்திர ஜபம், கோவில் வழிபாடு, தீர்த்த யாத்திரை என்று பல வழிகள் இருக்கின்றன. இவற்றில் எது சுலபமானது ?

உண்மையான ஆன்மீக முயற்சி எதுவும் சுலபமானதல்ல. இது கூரிய கத்திமுனையில் நடப்பது போன்றது என்று உபனிஷதம் சொல்கிறது. வாழ்க்கையில் எதுதான் முயற்சியில்லாமல் வருகிறது ? ஆனால் ஒவ்வொரு முயற்சியிலும்  சாதக-பாதகங்கள் இருக்கின்றன.  ஒவ்வொரு வழியிலும் அதற்குண்டான சட்ட-திட்டங்கள் இருக்கின்றன. மன்த்ரம் சொல்வதில் தவறு நேர்ந்தால் பலன் விபரீதமாகிவிடும். க்ஷேத்ர யாத்திரை என்று போனால் அதற்கான ஒழுக்கத்தைப் பின்பற்றவேண்டும்; இல்லையேல் பாபம் தான் வரும். இத்யாதி.


பக்தி சுலபமானதா ?

இப்படிப் பார்த்தால், பக்திவழிதான் எளியது.
ஸ்ரீ நாரதர் தனது பக்தி ஸூத்ரத்தில் இதை தெளிவாகச் சொல்கிறார்:

அன்யஸ்மாத்  ஸௌலப்யம்  பக்தௌ    58

மற்ற மார்கங்களைக் காட்டிலும் பக்திமார்கத்தில் பகவானை அடைதல் எளிது.

எந்த  மார்கமானாலும் முயற்சி செய்துதான் தீரவேண்டும். பிற மார்கங்களில் இறுதிப்பலனை நிச்சயமெனச் சொல்ல முடியாது. பக்தி வழியில் இது நிச்சயம்.  அதனால் இது சுலபம். பகவான் கீதையில் சொல்கிறார்:

ராஜவித்யா ராஜகுஹ்யம்  பவித்ரம் இதம் உத்தமம்
ப்ரத்யக்ஷாவகமம் தர்ம்யம் ஸுஸுகம்  கர்துமவ்யயம்                9.2

பக்திவழி வித்தைகளுக்கு அரசு; ரகசியங்களுள் சிறந்தது; உத்தமமானது; பரிசுத்தமளிப்பது. நேரில் கண்டு அனுபவிக்கக் கூடியது. தர்மத்தினின்று தவறாதது. அனுஷ்டிப்பதற்கு மிகவும் எளியது. என்றும் அழியாதது.

இக்கலிகாலத்தில் இதுதான் நடைமுறையில் சாத்யமானது என்கிறது பாகவதம். இந்த பெரிய உண்மையை  நாம் எல்லோரும் அறியும்படிச் செய்தார் வ்யாச பகவான்.


வ்யாசர் செய்த உபகாரம்

परावरज्ञः स ऋषिः कालेनाव्यक्तरंहसा।
युगधर्मव्यतिकरं प्राप्तं भुवि युगे युगे॥१६॥

பராவரஞ : ஸ ருஷி: காலேனாவ்யக்த  ரம்ஹஸா

யுகதர்ம வ்யதிகரம் ப்ராப்தம் புவி யுகே யுகே

भौतिकानां च भावानां शक्तिह्रासं च तत्कृतम्।
अश्रद्दधानान्निःसत्त्वान्दुर्मेधान्ह्रसितायुषः॥१७॥

பௌதிகானாம் ச பாவானாம்  ஶக்தி ஹ்ராஸம் ச தத்க்ருதம்

அஶ்ரத்ததானான் நி:ஸத்வான் துர்மேதான்  ஹ்ரஸிதாயுஷ:

दुर्भगांश्च जनान्वीक्ष्य मुनिर्दिव्येन चक्षुषा।
सर्ववर्णाश्रमाणां यद्दध्यौ हितममोघदृक्॥१८॥

துர்பகாம்ஶ்ச ஜனான் வீக்ஷ்யமுனிர்  திவ்யேன சக்ஷுஷா

ஸர்வ வர்ணாஸ்ரமானாம் யத் தத்யௌ ஹிதமோகத்ருக்.

ஸ்ரீமத் பாகவதம் 1.4.16-18

கடந்த, நிகழ் காலங்களை அறிந்த அந்த வ்யாஸ பகவான், யாராலும் அறியமுடியாத காலத்தின் வேகத்தால் உண்டாகிய யுகதர்மங்களின் கலப்பையும், பௌதிக உடல்களின்  சக்தியற்ற தன்மையையும்  கண்டார். மக்களையும் சிரத்தையற்றவர்களாகவும்,  தைர்யமற்றவர்களாகவும், புத்தி கெட்டவர்களாகவும், அற்ப ஆயுளை உடையவராகவும், பாக்யம் குறைந்தவர்களாகவும் கண்டார்.  ஞான த்ருஷ்டியால், வீண்போகாத ஞானத்தை உடையவரான வ்யாச முனிவர் எது எல்லா வர்ணத்தார்க்கும், எல்லா ஆஶ்ரமிகளுக்கும் நன்மை தருமோ அதை த்யானித்தார்.

Bhagavan Vedavyasa- image worshipped by Yadavaraya.
Thanks: www.sumadhwaseva.com.


நாரதர் அறிவுரை

இந்த நிலையில் அங்குவந்த நாரதர், ஸ்ரீ பகவானின் கல்யாண குணங்களைக் கீர்த்தனம் செய்வதுதான் சிறந்தது என்று அவருக்கு உபதேசித்தார். அதன்படி வ்யாசர் பாகவதம் இயற்றினார்.

इदं हि पुंसस्तपसः श्रुतस्य वा
 स्विष्टस्य सूक्तस्य च बुद्धिदत्तयोः।
अविच्युतोऽर्थः कविभिर्निरूपितो 
यदुत्तमश्लोकगुणानुवर्णनम्॥२२॥

இதம் ஹி பும்ஸஸ்தபஸ: ஶ்ருதஸ்ய வா  

ஸ்விஷ்டஸ்ய ஸூக்தஸ்ய ச புத்திதத்தயோ :

அவிச்யுதோர்த : கவிபிர்  நிரூபிதோ 

யதுத்தமஶ்லோக  குணானுவர்ணனம்                                1.5.22

இந்த உலகில் ஒருவன்  நன்கு செய்யும் தவம், வேத அத்யயனம், யஜ்ஞம், ஆசார-அனுஷ்டானங்கள், தானம், ஞானம் -ஆகிய இவை அனைத்திற்கும் அழிவில்லாத பலன் என்று ஒன்று இருக்குமாயின், அது பகவானின் கல்யாண குணங்களைப் பாடுவதுதான் என்று ஞானிகள் சொல்கிறார்கள்.

விபோ விக்ருதம் ப்ரக்யாஹி

க்லேஶ  நிர்வாணம் அன்யதா ந                                          1.5.40

பகவானது கீர்த்தியை நன்கு சொல்வீராக.

இதைத்தவிர துக்கம் போவதற்கு வேறு வழியில்லை.   

இவ்வாறு, கலியுகத்தில் அனைத்து ஜனங்களின்  நன்மையைக் கருதி

 [ ஸர்வ வர்ணாஶ்ரமானாம் ]   இந்த பக்தி நெறி உபதேசிக்கப்பட்டது. அதிலும், மந்திர-தந்திரங்கள், அதிக நியம-நிஷ்டைகள் போன்ற தகிடு-தத்தங்கள் இல்லாமல் பகவானின் குணங்களைக் கீர்த்தனம் செய்வது- கேட்பது என்ற இந்த எளிய முறையே விதிக்கப்பட்டது. இதுவே ராஜபாட்டை. ஸ்ரீ த்யாகராஜ ஸ்வாமிகள் " பக்தியனே சக்கனி ராஜ மார்கமு " என்று பாடினார்.

நவவித பக்தி

சரி, பக்தியே வழி என்றால் என்ன செய்யவேண்டும் ? ஸாதுக்களானவர்கள் பகவானின்  நாமங்களை/குணங்களை கேட்பவர்களிருந்தால் சொல்வார்கள்; சொல்பவர்களிருந்தால் கேட்பார்கள்; யாரும் இல்லாதபோது தாங்களே கானம் செய்வார்கள் ! [ ஶ்ருண்வன்தி, க்ருணன்தி, காயன்தி  ஸாதவ : ஸ்ரீமத் பாகவதம் 1.5.11 ] நாமெல்லாம் ஸாதுக்கள் அல்லவே ! நாம் என்ன செய்ய வேண்டும் ? ஸாதுக்களாக முயலவேண்டும் ! சாதனைகள் பயிலவேன்டும் ! இதற்கான ஒன்பது வழிகளை ஸ்ரீ நாரதர் கூறுகிறார் :

ஶ்ரவணம் கீர்த்தனம் சாஸ்ய  ஸ்மரணம்  மஹதாம் கதே:
ஸேவேஜ்யாவனதிர்தாஸ்யம்  ஸக்யம் ஆத்ம ஸமர்பணம்.     7.11.11

பகவானது நாமங்கள்-குணங்கள் ஆகியவற்றை  ஶ்ரத்தையாகக் கேட்பது, வாயாரச் சொல்வது (பாடுவது ),மனதால் நினைப்பது, வேண்டிய சேவைகள் செய்வது, பூக்கள் கொண்டு பூஜிப்பது, தரையில் வீழ்ந்து  நமஸ்கரிப்பது, அவரை நம் எஜமானராக நினைப்பது, அவர் நமக்குற்ற தோழன் எனப்போற்றுவது, அவரிடமே சரணடைவது-  ஆகிய ஒன்பதும் பக்தியின் பக்தியின் ஒன்பது சாதனங்கள் . இவையே சாதுக்களின் புகலிடம்.

 நரஸிம்ஹ அவதாரம்.


பக்தர்களின் வரிசையில் முதலில் வைத்து எண்ணப்படும் ப்ரஹ்லாதர் நவவித பக்தி சாதனை அல்லது வழியைச் சொல்கிறார் :

ஶ்ரவணம் கீர்த்தனம் விஷ்ணோ: ஸ்மரணம் பாதஸேவனம்
அர்ச்சனம் வந்தனம் தாஸ்யம் ஸக்யம் ஆத்ம நிவேதனம்
இதி பும்ஸார்பிதா விஷ்ணௌ  பக்திஸ்சேன் நவ லக்ஷணா
க்ரியதே பகவத் யத்தாதன்மன்யேதீத்தம் உத்தமம்              7.5.23-24

பகவானிடம் செய்யப்படவேண்டிய பக்தி ஒன்பது விதமானது.பகவானது மஹிமையை ஶ்ரத்தையுடன் கேட்பது;  அதை வாயாரச் சொல்வது; அவரை மனதில் நன்கு நினைப்பது; அவரது திருவடிகளில் சேவை செய்வது ; அவரை  அர்ச்சிப்பது; சாஷ்டாங்கமாக நமஸ்காரம் செய்வது; செய்யும் கர்மாக்களை அவருக்கே அர்ப்பணம் செய்வது; அவரிடம் நட்புகொண்டாடுவது ;தன்னையே அர்ப்பணிப்பது. ( அவரையே சரணடைந்து தன்னைப்பற்றி கவலையில்லாமல் இருப்பது ). இம்மாதிரி இவ்வொன்பது விதமான பக்தி செய்யக்கூடிய மனிதனே  நன்கு கற்றவன் என்பது என் கருத்து. ( இது ப்ரஹ்லாதன் தன் தந்தைக்குச் சொன்னது ).

ஸ்ரீ ராமக்ருஷ்ணரின்  அறிவுரை

இவ்வாறு பக்தியென்று பொதுவாகச் சொன்னாலும் ஏதாவது ஒரு வழியில் சாதனை செய்யவேண்டும். இக்கருத்துக்கள் அனைத்தையும்  ஸ்ரீ ராமக்ருஷ்ணர்  தன் அன்பர்களிடம் வற்புறுத்திச்  சொல்லியிருக்கிறார்.

One needs sadhana. Mere study of the scripture will not do. ...What will mere study accomplish ? The almanac may forecast twenty measures of rain; but you don't get a drop by squeezing its pages.

May 23, 1885

Repeat God's name and sing his glories, and keep holy company.

It is most necessary to go into solitude now and then and think of God.

And you should always discrininate between the Real and the unreal. God alone is Real, the Eternal substance; all else is unreal, that is, impermanent.

February, 1882

In order to realize God, one must assume one of these attitudes:

Santa : the serene attitude.The rishis of olden times had this attitude towards God'

Dasya, the attitude of a servant toward his master. Hanuman had this attitude toward Rama.

Sakhya, the attitude of friendship. Sridama and other friends sometimes fed Krishna with fruit, part of which they had already eaten.

Vatsalya, the attitude of a mother toward her child. This was Yasoda's attitude toward Krishna. 

Madhur, the attitude of a woman toward her paramour. Radha had this attitude toward Krishna.

August 13, 1882

One should constantly repeat the name of God. The name of God is highly effective in the Kaliyuga.  The practice of yoga is not possible in this age because the life of a man depends on food. Clap your hands while repeating God's name, and the birds of your sin will fly away.

June 10, 1883

Ramprasad achieved perfection through singing. One obtains the vision of God if one sings with yearning heart.

It is necessary to practice some spiritual discipline.
Through the practice of spiritual discipline one attains perfection by the grace of God. But one must also labour a little. 

December 24, 1883

For the householder, it is very good to look on God as the Master.

December 27, 1883

A man must practise some spiritual discipline in order to be able to lead a detached life in the world. It is necessary for him to spend some time in solitude. In that solitude he should fix his mind on God and pray with a longing heart for love of God.

October 22, 1885

ஸ்ரீ ராமக்ருஷ்ணருக்கு மேலாக இதை யாரும் இவ்வளவு எளிமையாகச் சொல்ல முடியாது. 


Note:

An anthology of slokas from the Bhagavatam covering these nine aspects or modes of Bhakti was compiled by Vishnu Puri, a contemporary of Chaitanya Mahaprabhu. A fine translation of this work ( with an excellent introduction and notes) has been done by Swami Tapasyananda and published under the title "Bhakti Ratnavali " by Sri Ramakrishna Math, Chennai. No student of Bhagavata or bhakti literature can afford to miss this gem of a book.