Monday, 8 August 2016

67, தேரும் படகும்



67. தேரும் படகும்





வாழ்க்கையில் நடத்தை முக்கியமானது என்பர் பெரியோர். யார் எந்தக் கொள்கை வேண்டுமானாலும் பேசலாம்; என்ன செய்கிறார்கள் என்பதே முக்கியம். "கற்றபின் நிற்க அதற்குத் தக " என்பார் வள்ளுவர். இன்று பொதுவாக  "Walk the talk "  என்கிறார்கள். ஆனால் பொதுவாழ்வில் இதை இன்று நாம் பார்க்கமுடிவதில்லை. உள்ளொன்று வைத்துப் புறமொன்று பேசுவதுமட்டும் இல்லை; சொல் ஒன்றும் செயல் வேறாகவும் இருக்கிறது.


தர்மம்- ஆசாரம்


சமய-ஆன்மீக வாழ்வில்  கொள்கையை விட நடத்தைக்கே முக்கியத்வம் கொடுத்தனர் பெரியோர். நம் சமயத்திற்கு  பெரியோர் வழங்கிய பெயர் "தர்மம்" என்பதே. புத்தரும் அவர் காட்டிய வழியை " தர்மம் " என்றே சொன்னார். அதாவது, நடத்தை. நமது மதத்தின் எந்தப் பிரிவை எடுத்துக் கொண்டாலும், அங்கு நடத்தையே ப்ரதானமாக இருந்து வந்திருக்கிறது. இதன் அடிப்படையாக இருப்பது "யமம், நியமம் " என்ற இரண்டுமே. இதையே மத ஆசாரியர்கள் தங்கள் கருத்துக்கு ஏற்றபடி வெவ்வேறு பெயரில் வழங்கினார்கள். இதை பொதுவாக ஆசாரம் என்கிறோம். மேலாகப் பார்த்தால் வித்தியாசப்படுவதாகத் தோன்றினாலும் அடிப்படையில் ஒன்றுதான்.



வைதீக நெறியில் வந்தவர்களுக்கு வைதீக கர்மாக்களே ஆசாரத்தின் அடிப்படையாக இருந்தது. வேறு எண்ணங்களுக்கோ, செயல்களுக்கோ இடம்-நேரம் தராமல் மனதையும் உடலையும் ஸதா சத்கர்மாவில் ஈடுபடுத்தி அதன் மூலம் சித்த சுத்தி பெறவேண்டும் என்பது இதன் நோக்கம்



இதற்கு ஏன் இவ்வளவு முக்கியத்துவம் தரவேண்டும்? கர்மாவில் ஈடுபடாமல் இதைச் சாதிக்க முடியாதா? உடலெடுத்தவன் கர்மத்தில் ஈடுபட்டே தீரவேண்டும் என்பது இயற்கை (ப்ரக்ருதி )யின் விதி. (கீதை 3.5,8)  இங்குதான் ஸாங்க்ய அறிவு பயன்படுகிறது! சதாகாலமும் கர்மாவிலேயே ஈடுபட்டால், அதன் நோக்கத்தையே மறந்துவிடக் கூடும் ! கர்மா வெறும் இயந்திர கதியில் நடைபெறும் ! ஆகவே, இதன்  அடிப்படை நுட்பத்தைத் தெரிந்துகொள்ள வேணும். 



மனிதன் ப்ரக்ருதி  வயப்பட்டவன். ஐம்பொறிகள். ஐம்புலன்கள், மனம் அஹங்காரம், முக்குணங்கள் ஆகியவற்றால் ப்ரக்ருதியுடன் இணைக்கப்பட்டிருக்கிறான். அதன் வழியே செயல்கள் செய்கிறான். சாஸ்திரங்கள் இவற்றை கட்டுக்குள் கொண்டுவர முயற்சிக்கின்றன. பல கட்டு-திட்டங்களை வகுத்திருக்கின்றன. அனால் , தான் ஆத்மா - இந்த உடலோ, அதனுள் இயங்கும் அன்தக்கரணங்களோ அல்லது அஹந்தையோ அல்ல என்ற நினைப்பு ( ஆத்ம-அனாத்ம விவேகம் ) வராதவரை, மனதை முழுதும் அடக்க முடியாது. இதை கீதை சுருக்கமாகச் சொல்கிறது.



इन्द्रियाणि पराण्याहुरिन्द्रियेभ्यः परं मनः।

मनसस्तु परा बुद्धिर्यो बुद्धेः परतस्तु सः।।3.42।।




இந்த்ரியாணி பராண் யாஹு:  இந்த்ரியேப்ய :பரம் மன :
மனஸ்து பரா புத்தி : ய: புத்தே பரத: து ஸ:                              3.42


புலன்கள்  (உடலைவிட ) மேலானவை என்பார்கள். இந்தப் புலன்களைக் காட்டிலும் மனம் மேலானது ( நுண்ணீயது ). மனதைக் காட்டிலும் புத்தி மேலானது. புத்தியைக் காட்டிலும் எது மிகவும் மேலானதோ அதுவே அது (ஆத்மா ).

एवं बुद्धेः परं बुद्ध्वा संस्तभ्यात्मानमात्मना ।



ஏவம் புத்தே : பரம் புத்த்வா ஸம்ஸ்தப்ய  ஆத்மானம் ஆத்மனா     3.43


இவ்வாறு புத்திக்கும் மேலானதை அறிந்து, நிச்சய புத்தியால் மனதையும் இந்த்ரியங்களையும் கட்டுப்படுத்தவேண்டும்.




சரீரம் = ரதம்!




ரோமானிய ரதம்

etc.usf.edu./clipart



இந்த ஆத்ம தத்துவத்தை அறியாதவன் எவ்வளவு கர்மா செய்தாலும் கடைசியில் கோட்டைவிடுவான் ! இதை கட உபநிஷதம் ஒரு உபமானத்தின் மூலம் விளக்குகிறது.


आत्मानँ रथितं विद्धि शरीरँ रथमेव तु ।
बुद्धिं तु सारथिं विद्धि मनः प्रग्रहमेव च ॥ ३॥



ஆத்மானம்  ரதினம் வித்தி ஶரீரம் ரதமேவது
புத்திம் து ஸாரதிம் வித்தி  மன: ப்ரக்ரஹமேவ ச 


இந்த உடல் தேர் ஆகும். மனது கடிவாளம் ; புத்தி சாரதி.  ஆத்மா  தேரில் வீற்றிருப்பவன் ( சவாரி செய்பவன் ). இவ்விதம் அறியவேண்டும்.



इन्द्रियाणि हयानाहुर्विषयाँ स्तेषु गोचरान् ।
आत्मेन्द्रियमनोयुक्तं भोक्तेत्याहुर्मनीषिणः ॥ ४॥


இந்த்ரியாணி ஹயானாஹு: விஷயாம்ஸ் தேசு கோசரான்
ஆத்மேந்த்ரிய மனோயுக்தம்  போக்தேத் யாஹுர் மனீஷிண :


இந்திரியங்களைக் குதிரைகள் என்றும்  விஷயங்கள் அவை செல்லும் பாதை யென்றும் கூறுவர். உடல். மனம் புலன்கள் ஆகியவற்றுடன் கூடிய ஜீவன்  அனுபவிப்பவன் என ஞானிகள் கூறுகின்றனர்.



यस्त्वविज्ञानवान्भवत्ययुक्तेन मनसा सदा ।
तस्येन्द्रियाण्यवश्यानि दुष्टाश्वा इव सारथेः ॥ ५॥

யஸ்த்வ விஞ்ஞானவான் பவதி அயுக்தேன மனஸா  ஸதா
தஸ்யேந்த்ரியாணி அவஶ்யாணி துஷ்டாஶ்வா இவ ஸாரதே :



மனம் அடங்காமலும், விவேகமில்லாத புத்தியுடனும் இருப்பவன் எவனோ  அவனுக்கு, சாரதிக்கு அடங்காத துஷ்டக் குதிரைகள்போல். இந்த்ரியங்கள் வசப்படமாட்டா.



यस्तु विज्ञानवान्भवति युक्तेन मनसा सदा ।
तस्येन्द्रियाणि वश्यानि सदश्वा इव सारथेः ॥ ६॥



யஸ்து விஞ்ஞானவான் பவதி  யுக்தேன மனஸா  ஸதா
தஸ்யேந்த்ரியாணி வஶ்யானி  ஸதஶ்வா இவ ஸாரதே :


மனதை அடக்கி, விவேகமுள்ள புத்தியுடன் கூடியவன் எவனோ  அவனுக்கு , சாரதிக்கு அடங்கிய நல்ல குதிரைகள் போல இந்த்ரியங்கள் வசப்பட்டவையாகும்.



यस्त्वविज्ञानवान्भवत्यमनस्कः सदाऽशुचिः ।
न स तत्पदमाप्नोति संसारं चाधिगच्छति ॥ ७॥



யஸ்த்வவிஞ்ஞானவான் பவதி  அமனஸ்க : ஸதா அ ஶுசி :
ந ஸ தத் பதமாப்னோதி ஸம்ஸாரம் ச அதிகச்சதி


எப்போதும் விவேகமில்லாதவனாகவும், மனம் அடங்காதவனாகவும், தூய்மை இல்லாதவனாகவும் இருப்பவன் எவனோ அவன்   பரமபதமாகிய இலக்கை அடையமாட்டான்.  (திரும்பத் திரும்ப ) பிறவிப்பாதையிலேயே  சென்றுகொண்டிருப்பான்.


यस्तु विज्ञानवान्भवति समनस्कः सदा शुचिः ।
स तु तत्पदमाप्नोति यस्माद्भूयो न जायते ॥ ८॥


யஸ்து விஞ்ஞானவான் பவதி  ஸமனஸ்க:  ஸதா ஶுசி :
ஸ து தத் பதம் ஆப்னோதி யஸ்மாத்  பூயோ ந ஜாயதே


எப்போதும் விவேகமுள்ளவனாகவும். மனம் அடங்கியவனாகவும், பரிசுத்தமானவனாகவும் இருப்பவன் எவனோ அவன், எங்கிருந்து மீண்டும் பிறப்பதில்லையோ அந்த  பெரும் நிலையை எய்துகிறான்.


विज्ञानसारथिर्यस्तु मनः प्रग्रहवान्नरः ।
सोऽध्वनः पारमाप्नोति तद्विष्णोः परमं पदम् ॥ ९॥


விஞ்ஞான ஸாரதிர் யஸ்து  மன: ப்ரக்ரஹவான் நர:
ஸ: அதவன : பரம் ஆப்னோதி தத் விஷ்ணோ: பரமம் பதம்


எந்த மனிதன் விவேகமுள்ள புத்தியை சாரதியாகவும் , அடக்கப்பட்ட மனதைக் கடிவாளமாகவும் உடையவனோ அவன் ஸம்சாரமாகிய கடுவழியின் எல்லையை அடைகிறான்.  அதுவே எங்கும் நிறைந்த பரம்பொருளுடன் ஒன்றுபட்ட பரமபதம் என்னும்  நிலையாம்.



इन्द्रियेभ्यः परा ह्यर्था अर्थेभ्यश्च परं मनः ।
मनसस्तु परा बुद्धिर्बुद्धेरात्मा महान्परः ॥ १०॥



இந்திரியேப்ய: பராஹ்யர்தா, அர்தேப்யஶ்ச பரம் மன :
மனஸஸ்து  பரா புத்திர்  புத்தேராத்மா  மஹான் பர :


இந்த்ரியங்களைவிட மேலானவை ( அவைகளுக்குக் காரணமான ) சூக்ஷ்ம பூதங்கள்;  அவற்றைவிட மேலானது மனம்; மனத்தைக்காட்டிலும் மேலானது புத்தி;  புத்தியைக்காட்டிலும் மேலானது ஆத்மா. அதுவே மஹிமை வாய்ந்தது.


महतः परमव्यक्तमव्यक्तात्पुरुषः परः ।
पुरुषान्न परं किंचित्सा काष्ठा सा परा गतिः ॥ ११


மஹத: பரமவ்யக்தம், அவ்யக்தாத் புருஷ: பர :
ப்ருஷான் ந பரம் கிஞ்சித் ஸா காஷ்டா  ஸா பராகதி :


மஹத்தான ஆத்மாவைவிட மேலானது அவ்யக்தம்;  அதற்கும் மேலானவன் புருஷன் ( பகவான் ); இந்த பகவானுக்கு மேலானது ஒன்றுமில்லை.  அவர்தான் எல்லை ;அவர்தான் கடைசி புகலிடம்.

[கட உப நிஷதம்  3.3- 11 ]


எனவே, உபநிஷதம் சொல்கிறது  :


விழித்துக்கொள்ளுங்கள் !


उत्तिष्ठत जाग्रत
    प्राप्य वरान्निबोधत ।
क्षुरस्य धारा निशिता दुरत्यया
    दुर्गं पथस्तत्कवयो वदन्ति ॥ १४॥


உத்திஷ்டத ஜாக்ரத 
ப்ராப்யவரான் நிபோதத
க்ஷுரஸ்ய தாரா  நிஶிதா துரத்யயா
துர்கம் பதஸ்தத கவயோ வதன்தி                                                    3.14


எழுந்திருங்கள். விழித்துக்கொள்ளுங்கள்.  சிறந்த ஆசார்யர்களை அடைந்து ஞானம் பெறுங்கள்.  அந்த மார்கம் கத்தியின் நுனிபோல் கூர்மையானது. நடப்பதற்கும் கடப்பதற்கும் அரியது என  ஞானிகள் கூறுகின்றனர்.



இது உபநிஷதத்தில் யமதர்மராஜன் நசிகேதஸுக்கு கூறும் அறிவுரை, இதையே பகவான் கீதையில் பல இடங்களில் விளக்கிச்சொல்லியிருக்கிறார்.

இங்கு ஒரு நுண்ணிய விஷயம் புலனாகிறது. நாம் பேச்சுவழக்கில்  "எல்லாம் மனசாக்ஷிப்படிதான் செய்தோம் " என்று சொல்லுகிறோம். மனம் சாக்ஷியாகுமே தவிர, நல்லது-கெட்டது, தர்மம் - அதர்மம் என்பதை அது முடிவுசெய்யாது. மனதிற்கு மேல் புத்தி; அதற்குமேல் ஆத்மா.  அதனால்தான், ஆத்மஞானிகள் வகுத்த தர்ம, நீதி சாஸ்திரங்களே தர்மத்திற்குப் ப்ரமாணமாகின்றன. கீதையிலும் பகவான் இதையே சொல்லியிருக்கிறார்.


तस्माच्छास्त्रं प्रमाणं ते कार्याकार्यव्यवस्थितौ।


தஸ்மாத் ஶாஸ்த்ரம் ப்ரமாணம் தே  கார்யாகார்ய  வ்யவஸ்திதௌ

16.24


ஆகவே உனக்கு இவ்வுலகில் செய்யத்தக்கது= தகாதது என்று நிச்சயிப்பதில் சாஸ்திரமே  ப்ரமாணமாகும்.

[ ஆசை வசப்பட்டு  காம்ய கர்மங்களைச் செய்யக்கூடாது. அவசியமான கர்மங்களை - நியதம் கர்ம, கார்யம் கர்ம - சாஸ்திரம் வகுத்த வழியிலேயே செய்யவேண்டும் என்பது கீதையின் நிலை. ]


வெளி நாட்டமுடைய பொறி, புலன்கள்


நமது பொறி,புலன்கள் வெளியுலகத்தையே  நாடுகின்றன,
"பராஞ்சி கானி  வ்யத்ருணத் ஸ்வயம்பூ ; " 
पराञ्चि खानि व्यतृणत् स्वयम्भू-
 = புலன்களை புற நோக்குடன் பகவான் அமைத்துள்ளார்  என்பது கட உபனிஷதம். 
இதை உள் நோக்கித் திருப்புவதற்கே  யோகம், ஆன்மீக சாதனை, என்றெல்லாம் சொல்கிறோம்!  ஆமை தன் அவயவங்களை  உள்ளே இழுத்துக்கொள்வது  போல, புலன்களை  அவற்றின் விஷயங்களில்  செல்லவிடாது இழுத்துக்கொள்ள வேணும் என்று கீதையில்  (2.58 ) பகவான் சொல்கிறார். சரீரமாகிய ரதம் நன்கு செல்வதற்கு  ஆத்மாவை அறியவேண்டும். அதற்கு அறியாமை என்னும் தூக்கத்திலிருந்து விழித்துக்கொள்ள வேண்டும், ஞானிகளாகிய    ஆசார்யர்களை நாடவேண்டும்.   [ " அனன்ய  ப்ரோக்தே கதிரத்ர நாஸ்தி " =  
अनन्यप्रोक्ते गतिरत्र नास्ति
அனுபூதி பெற்றவரின்  உபதேசத்தைப் பின்பற்றினால் குழப்பம் இல்லை என்கிறது  கட உபனிஷத் ].
  இந்த  விஷயத்தை குருதேவர் ஸ்ரீ ராமக்ருஷ்ணர்  வேறு விதமாக விளக்குகிறார்.



உலகியலில் மூழ்கும் ஓடம்










1882ம் வருஷம், நவம்பர் 15ம் தேதி மாலை நேரம். குருதேவர் அன்பர் பலராம் போசின் வீட்டில் அமர்ந்து அன்பர்களுடன் உரையாடிக்கொண்டிருந்தார். உலகியலில் உழலும் மக்கள் உய்வதற்கு என்ன வழி என்று விளக்கிக்கொண்டிருந்தார். 







Man may be likened to grain. He has fallen between the millstones and is about to be crushed.  Only the few grains that stay near the peg escape. Therefore man should take refuge at the peg, that is to say, in God. Call on Him. Sing His name. Then you will be free.  Otherwise you will be crushed by the King of Death.

Then the Master sang a song.


Mother ! Mother ! My boat is sinking, here in the ocean of this world.
Fiercely the hurricane of delusion rages on every side!
Clumsy is my helmsman, the mind; stubborn my six oarsmen, the passions ;
Into a pitiless wind I sailed my boat, and now it is sinking!
Split is the rudder of devotion; tattered is the sail of faith;
Into my boat the waters are pouring!
Tell me, what shall I do ?
With may failing eyes, alas! nothing but darkness do I see.
Here in the waves I will swim,O Mother, and cling to the raft of Thy name!




அங்கே உபனிஷதம் நம்மை ரதத்துக்கு ஒப்பிடுகிறது; இங்கே, நாம் கடலில் தத்தளிக்கும்  படகு போல் இருக்கிறோம். அங்கே, மனமும் புத்தியும் இந்த்ரியங்களைச்  சரியாகச் செலுத்தவில்லை; இங்கே, மனதாகிய மாலுமி சரியில்லை! உபனிஷதம் நம்மை குருவை நாடச் சொல்கிறது; இங்கே குருதேவர் நம்மை   நேரே  இறைவனை வேண்டச் சொல்கிறார் !

உலகியலைத் தாண்டுவிக்கும் ஓடம் !


ஸம்ஸாரம் பெரிய கடல்;  நாம் இதைத் தாண்டுவதற்கு அன்னை துர்கையே ஓடமாக இருக்கிறார் என்ற கருத்து துர்கா ஸூக்தத்தில் வருகிறது !



दु॒र्गां दे॒विꣳ शर॑णम॒हं
प्रप॑द्ये सु॒तर॑सि तरसे॒ नमः॑ ॥ २॥


துர்காம் தேவீம் ஶரணமஹம் ப்ரபத்யே ஸுதரஸி தரஸே நம :


துர்கா தேவியை நான் சரணடைகிறேன். துன்பக் ( ஸம்ஸாரக் ) கடலிலிருந்து கரைசேர்ப்பவளே ! எங்களைக் காப்பாய் ! உனக்கு நமஸ்காரம்.

இதை அக்னிதேவனுக்கும் உகந்த ஸூக்தமாகச் சொல்வார்கள்:



स नः॑ पर्ष॒दति॑ दु॒र्गाणि॒ विश्वा॑ ना॒वेव॒ सिन्धुं॑ दुरि॒ताऽत्य॒ग्निः ॥

ஸ   ந; பர்ஷததி  துர்காணி விஶ்வா  நாவேவ ஸிந்தும் துரிதாத்யக்னி:


படகின் மூலம் கடலைக் கடத்துவிப்பதுபோல், எங்களை எல்லாத் துன்பங்களிலிருந்தும் தவறுகளிலிருந்தும் அக்னிதேவன்  காக்கட்டும் !

இதே கருத்து நாம் சொல்லும் மன்த்ர புஷ்பத்திலும்  9ம்  மந்த்ரத்தில் வருகிறது:



ऽप्सु नावं॒ प्रति॑ष्ठितां॒ वेद॑ । प्रत्ये॒व ति॑ष्ठति ॥ ८॥


யோப்ஸு நாவம் ப்ரதிஷ்டிதாம் வேத: ப்ரத்யேவ திஷ்ட்டதி


யார் தண்ணீரில் நிலைபெற்றுள்ள ஓடத்தை அறிகிறானோ அவன் அதிலேயே நிலைபெறுகிறான்.

பூஜை முடிவில், இந்த  மந்திரத்தைச் சொல்லி, பகவானுக்கு பூ சமர்ப்பித்து  நமஸ்காரம் செய்கிறோம். இங்கு பகவானே ஓடமாக  இருந்து நம்மை கரை சேர்ப்பதற்குத் தயாராக இருக்கிறார். நாம் இதை அறிந்து ( வேத ) அந்த ஓடத்தில் நிலைபெற வேண்டும். [ இந்த ஓடத்தில் ஏறாதவன் தண்ணீரில் மூழ்கிவிடுவான் .] இங்கு தண்ணீர் உலகின் உருவகமாக இருக்கிறது. இதையே ஸம்ஸார ஸாகரம் என்கிறோம். இதைக் கடக்கும் சாதனமாக பகவான் நாமத்தைக் கொள்ளவேண்டும். ஸ்ரீ ராமக்ருஷ்ணர் சொன்ன ஒரு உவமையில் எவ்வளவு சாஸ்திரக் கருத்துக்கள் வருகின்றன !


குறிப்பு:

1.ஸ்ரீமந் நாராயணீயத்தில்  32வது  தசகத்தில் மத்ஸ்யாவதாரம் பற்றிச் சொல்கிறார் ஸ்ரீ பட்டத்திரி. இதில் 7வது ஶ்லோகத்தில் இந்த  உலகையே படகாகச் சொல்கிறார்!  இதன் ஆங்கிலப் பதிப்பில் ஸ்ரீ.எஸ்,என். சாஸ்திரி அளிக்கும்  அருமையான விளக்கம் :


The earth is depicted as a boat because only by being born on the earth as a human being can a jiva obtain realisation of identity with Brahman and thereby cross the ocean of Samsara. The earth is the boat which takes one across this ocean. [ Book published by Chinmaya Mission.] 
ஆனால் இங்கு, வையத்துள் வாழ்வாங்கு வாழ்வது எப்படி என்பதைத் தெரிந்துகொள்ள வேணும்!

2. இங்கு கொடுத்திருக்கும் உபனிஷத உரை, 'அண்ணா'  சுப்ரமண்ய ஐயர் கருத்தைத் தழுவியது.
3. வேத, உபனிஷத மன்த்ரங்களை புத்தகத்திலிருந்து படிப்பது தவறாகும். வேதாத்யயனம் செய்த பெரியவர்களிடமிருந்து தான்  தெரிந்துகொள்ள வேணும்.
4.The Ten Yamas and Ten Niyamas
YAMAS — The 10 Vedic Restraints













Saturday, 6 August 2016

66. ஸ்ரீமத் பாகவதமும் ஸ்ரீ ராமக்ருஷ்ணரும் -6


66. ஸ்ரீமத் பாகவதமும்
ஸ்ரீ ராமக்ருஷ்ணரும் -6



ஸ்ரீ ராமக்ருஷ்ணரின் வாழ்க்கை தெய்வீகமயமானது. பல அற்புத அனுபவங்கள் நிறைந்தது. ஒவ்வொரு க்ஷணமும் தெய்வ அனுபவத்திலேயே  கழித்தார். வெகு சிரமப்பட்டுதான் உலக நினைவு அவருக்கு வரும். எந்த சமயத்திலும் ஒரு பொருளோ. சொல்லோ, காட்சியோ அவரை சமாதி  நிலையில்  சேர்த்துவிடும். சமாதி நிலையில் தவிர, சாதாரண சமயங்களிலும் பல தெய்வீகக் காட்சிகளைக் காண்பார். அன்னையுடன் அனவரதமும் உரையாடுவார். 

ஸ்ரீ ராமக்ருஷ்ணரின்  தெய்வீக நிலை

அவர் காசி சென்றபோது, அங்கு மணிகர்ணிகா கட்டத்தில் நம் சாஸ்திரங்கள் சொல்லும் ஒரு காட்சியை  நேரில் கண்டார். அங்கு மரணமடையும் ஜீவனுக்கு அதன் வலது செவியில் சிவபெருமானே தாரக மந்திரம் சொல்வதை நேரில் கண்டார் !

 ராமரையும் சீதாப்பிராட்டியையும் பல தடவை கண்டிருக்கிறார்'










ஸ்ரீ ராமக்ருஷ்ணர்  ஃபோட்டோவில் நாம் காணும் அற்புதப் புன்னகை அன்னை சீதாதேவியின்  திருமுகத்தது ! 

















அவர்  தூய அன்னை சாரதாதேவியாருக்காக இரண்டு தங்க வளையல்கள் செய்யச்செய்தார். இவை, அன்னை சீதை கையில் அவர் பார்த்தவை ! இவ்வாறு எவ்வளவோ அற்புத அனுபவங்கள்!











க்ருஷ்ணருடன் தொடர்பு

ஆனால்  ஸ்ரீமத் பாகவதம் பற்றிய அவர் அனுபவங்கள் சொல்லுக்கடங்கா அற்புதம் வாய்ந்தவை! ஸ்ரீ க்ருஷ்ணர் இவ்வுலகை நீத்ததும், அவருடைய சான்னித்யம் ஸ்ரீமத் பாகவதத்தில் தங்கியது. அதனால் ஸ்ரீமத் பாகவதத்தை பகவானின் "வாங்மய ரூபம் " என்று சொல்கிறோம். இதை நேரில் கண்டு உணர்ந்தவர் ஸ்ரீ ராமக்ருஷ்ணர். பகவான் விக்ரஹத்திலிருந்து ஓர் ஒளி கிளம்பி, பாகவதப் புத்தகத்தை  அடைந்து, பின் பக்தர்களையும்  தொட்டது ! அதனால் அவர்  " பாகவதம் - பக்தர் - பகவான் " என்று எப்பவும் சொல்வார் ! பாகவதத்தைச் சொல்லும்படி ஸ்ரீ ஶுகருக்கு பகவானே ஆஞ்ஞாபித்தார் என்பார். அவர், பகவானின் அவதாரமாகக் கருதப்படும் ஸ்ரீ சைதன்யரின்  உண்மையான ஜன்ம ஸ்தானத்தை தன் தெய்வீகக் காட்சியால்/ உணர்வால் கண்டு சொன்னார். இது நதியின் போக்கு மாறியதால் புதையுண்டு கிடந்தது. அவர் மதுரா-ப்ருந்தாவனம் போனபோது அங்கிருந்து திரும்பிவரவே மறுத்துவிட்டார் ! கடைசியில் அவரது தாயாரின் நினைவுதான் அவரைத் திரும்பிவரச் செய்தது ! அவர்  பூரி ஜகன்னாதர் ப்ரஸாதத்தை வெகுவாக மதித்தார். அவர் அறையில் அது எப்பவும் இருக்கும். ஆனால் அவர் அந்த க்ஷேத்திரத்திற்குப் போனதில்லை ! அப்படிப்போனால் திரும்பிவரமாட்டார் என்பது அவரது உள்ளார்ந்த நம்பிக்கை ! 




அவரிடம் வந்த இளைஞர்களில்  ராக்கால் ஸ்ரீ க்ருஷ்ணருடன் ப்ருந்தாவனத்தில் விளையாடியவர் என்று கண்டார். அவரைத் தன் மானஸீக- ஆன்மீக  புத்ரராகக் கொண்டார். இவரே பிற்காலத்தில் "ராஜா மஹராஜ் " என்று அழைக்கப்பட்ட ஸ்வாமி ப்ரம்மானந்தரானார்.  ஸ்ரீ ராமக்ருஷ்ண மடத்தின் முதல் தலைவர் இவரே ! பெரும்பாலும் இந்த உலக நினைவே இல்லாமல் இருந்தவர் !






பாராயணப்  புத்தகங்கள்

நமது ஆன்மீகப் புத்தகங்கள் பலவகையானவை. ராமாயணம், மஹாபாரதம் இரண்டும் இதிஹாஸங்கள். வால்மீகி ராமாயணம் லக்ஷக்கணக்கானவர்களால் தினமும் பாராயணம் செய்யப்படுகிறது; ஆனால் மஹாபாரதத்தை அனேகமாக யாரும் வீட்டில் படிப்பதில்லை [அப்படி ஒரு நம்பிக்கை ] ஆனால் அதன் பகுதியான பகவத் கீதை பாராயண நூலாக இருந்தாலும், பலர் அதை ஏதோ ஸன்யாசிகளுக்கானது என்றே நினைக்கிறார்கள். விஷ்ணு ஸஹஸ்ர நாமம் மந்திரமாகவும், துதியாகவும் பாராயணத்திற்கும் வழங்கிவருகிறது. பாகவதம், ராமாயணம் போன்று பாராயண நூலாக இருக்கிறது. மேல்புத்தூர் நாராயண பட்டத்திரி அதைச் சுருக்கி "நாராயணீயம் " என்று செய்திருக்கிறார் !  இதுவும் சிறந்த பாராயண நூலாக இருக்கிறது. 

இக்காலத்தில் நம்மவர்களுக்கு ஸம்ஸ்க்ருதம் தெரியாததால் பலவித மொழிபெயர்ப்புக்களையும்  சுருக்க உரைகளையும் நாடுகின்றனர். இது அவ்வளவு சரியல்ல. மூல ஶ்லோகங்களுக்கு உள்ள ஆன்மீக சக்தி மொழிபெயர்ப்புக்கோ, உரை நடைகளுக்கோ இல்லை. மேலும் இவை பெரும்பாலும் வியாபார நோக்கம் கொண்டே வெளியிடப்படுகின்றன. இவை கதைப்புத்தகம் போன்ற நடையிலேயே எழுதப்படுகின்றன. ஸம்ஸ்க்ருதம் தெரியாவிட்டால், மூலத்தைப் படிக்கும்போதே  தெரிந்துகொள்ளலாம். சிறிது முயற்சி தேவை; இதுவே சிறந்த ஆன்மீகப் பயிற்சியாகிறது! 





பாகவதம்- தமிழில்









ஸ்ரீமத் பாகவதம் மூலம் உரையுடன் மூன்று சிறந்த தமிழ் பதிப்புக்களில் கிடைக்கிறது:

1. கடலங்குடி நடேச சாஸ்திரியார் பதிப்பு. 7 வால்யூம். கடலங்குடி பப்ளிகேஷன்ஸ், சென்னை- 17.
2. சோமசுந்தர தீக்ஷிதர் ப்ரதி பத உரையுடன்.  7 வால்யூம். ஸ்ரீ ராம நாம வங்கி- ஸ்ரீ பகவன் நாமா பப்ளிகேஷன்ஸ், சென்னை-33

இவை இரண்டும் மிக அருமையான வெளியீடுகள். நடேச சாஸ்திரியாரின் பதிப்பில் நாராயணீயமும் முழுதும் இருக்கிறது ! ஆஸ்திகர்களுக்கு உகந்த பதிப்பு.

3. கீதா ப்ரஸ், கோரக்பூர் வெளியீடு. 3 வால்யூம்.  தமிழ் எழுத்தில் சரியான உச்சரிப்புக் குறிப்புக்களுடன்  மூலம் சிறப்பாக இருக்கிறது. ஆனால், உரை சுமார்தான். ( சில இடங்களில் திராவிடக் கட்சிகளின் பாஷைபோல் இருக்கிறது ! ஆன்மீகப் புத்தகத்தில் ஆன்மீக பாஷை இல்லையென்றால் பின் என்ன சொல்வது ? தொடர்கதையா எழுதுகிறார்கள் ? )

ஆனந்தமய க்ருஷ்ணர் !

பகவான் ஸ்ரீ க்ருஷ்ணர் ஆனந்த வர்தனர்- ஆனந்தத்தைப்  பெருகச் செய்பவர்!  ஆனந்தம் என்பது சுக-துக்கம் என்கிற இரட்டைகளை மீறிய நிலை. ஆனந்தம் என்ற வார்த்தைக்கு எதிர்ச்சொல்லே கிடையாது ! இதைத் தமது வாழ்நாளில் நிரூபித்துக் காட்டியவர் ஸ்ரீ ராமக்ருஷ்ணர். மிக எளிய நிலையில் வாழ்ந்து, செல்வத்தால் அடையமுடியாத சாந்தியையும் ஆனந்தத்தையும் தன் அன்பர்களிடையே பரப்பினார்! எப்பொழுதும் பகவானைப் பற்றிய பேச்சுதான், ஆடல் பாடல் தான்! ப்ருந்தாவனத்தில் கண்ணன்  இருந்த அந்த  நாட்களே திரும்பிவந்தது போல் அவர் வாழ்க்கை இருந்தது- அதுவும் கடைசி 14 ஆண்டுகளில் !

பாகவதத்தின் முக்கிய அம்சம் அதில் வரும் பக்தர்களின் வரலாறுகள் தான் ! பக்தர் இல்லையேல் பாவம், பகவான் என்ன செய்வார் ? அவர் பக்த பராதீனன்- பக்தர் வசப்பட்டவர். ஏழை பக்தர்களையே சொத்தாக உடையவர் பகவான்  ( அகிஞ்சன வித்தாய ) என்றார் குன்தி தேவி. இதே போல் ராமக்ருஷ்ணரின் வாழ்விலும் நிகழ்ந்தது. பல சாதாரண பக்தர்கள் தவிர, அவருக்கு வந்த குருமார்களே அவர் பக்தர்களானார்கள் ! அவரைப் பார்த்த டாக்டரே பக்தரானார் !

மஹேந்த்ர நாத குப்தர்



இதையெல்லாம் நமக்கு படம் பிடித்துக் காட்டியவர்   "M"  என்ற எழுத்திற்குள் புகுந்துகொண்டு தம்மை விளம்பரப் படுத்திக்கொள்ளாத தொண்டர்-அன்பர் மஹேந்த்ர நாத குப்தர் . 

இவர் ஸ்ரீ ராமக்ருஷ்ணருடன் பழகிய நாட்கள் குருதேவரின்  வாழ்க்கையில்  இறுதி நாலரை வருஷங்களாக அமைந்தது நமது கர்மவினை போலும்!  அதிலும் அவர் பள்ளி ஆசிரியராக இருந்ததால், விடுமுறை நாட்களில் மட்டுமே  ஸ்ரீ ராமக்ருஷ்ணரைத் தரிசிக்க முடிந்தது. ஆனால்  அவர் தரிசித்த ஒவ்வொரு நாளும் வங்காளி மொழியில் குறிப்பெழுதி வைத்தார். இதில்,  என்ன தேதி, கிழமை, நேரம், எங்கு பார்த்தார், என்ன நிகழ்ச்சி நடந்தது, யார் யார் இருந்தார்கள்-வந்தார்கள்- போனார்கள்,  யார் எங்கு அமர்ந்திருந்தார்கள்,  என்ன பேசினார்கள், ஸ்ரீ ராமக்ருஷ்ணர் என்ன சொன்னார் என்ற எல்லா விவரமும் வருகிறது. ஸ்ரீ ராமக்ருஷ்ணர்  சொன்ன சொற்களை  மாற்றாமல் அப்படியே எழுதினார் ! இதை விரிவாக்கி, " ஸ்ரீ ராமக்ருஷ்ண கதாம்ருதம் " என்ற பெயரில் 5 பாகமாக பல ஆண்டுகள் இடைவெளியில் வெளியிட்டார். ஐந்தாவது பாகத்தின் ப்ரூஃப் வந்து, அதைத்திருத்தி முடித்த அதே இரவில்  குருதேவர் அடி சேர்ந்தார் ! இதைப்படித்த அன்னை ஸ்ரீ சாரதா தேவியார், "குருதேவரே  நேரில் பேசுவதுபோல் இருக்கிறது " என்றார் எனில், வேறு என்ன  சர்டிஃபிகேட்  தேவை? The words have come out from the depth of Truth.








இதை ஆங்கிலத்தில்  The Gospel of Sri Ramakrishna  என்ற பெயரில் 1942ம் வருஷம் வெளியிட்டனர். இந்த ஆங்கில பொழிபெயர்ப்பும்  மிகச்சிறந்ததாக அமைந்து விட்டது. தமிழில் வந்த எந்த மொழிபெயர்ப்பும் இவ்வளவு  சீராக இல்லை.










கதாம்ருதம்





 M நன்கு கற்றறிந்தவர். " கதாம்ருதம் " என்ற சொல் ஸ்ரீ பாகவத்தில் வருகிறது. கோபிகைகள் பகவானின் லீலைகளை விளக்க இச்சொல்லைப் பயன்படுத்துகின்றனர். அதன் மகிமை என்ன என்பதையும் சொல்கின்றனர்.


तव कथामृतं तप्तजीवनं
     कविभिरीडितं कल्मषापहम् ।
श्रवणमङ्गलं श्रीमदाततं
     भुवि गृणन्ति ते भूरिदा जनाः ॥ ९॥



தவ கதாம்ருதம் தப்த ஜீவனம்
கவிபிரீடிதம் கல்மஷாபஹம்
ஶ்ரவண மங்களம் ஸ்ரீமதாததம்
புவி க்ருணன்தி தே பூரிதா ஜனா:                         10.31.9

ஹே க்ருஷ்ணா ! தங்களுடைய  கதையாகிற அமிர்தம்  தாபத்தை அடைந்தவர்களுக்கு உயிர் அளிப்பது.  (வ்யாஸர், ஶுகர் போன்ற ) ஞானிகளால் கொண்டாடப்பட்டது. காம கர்மங்களைப் போக்கக்கூடியது. கேட்ட மாத்திரத்தில் மங்களங்களைக் கொடுக்கக்கூடியது. ஸகல ஐஶ்வர்யத்தையும் அளிக்கக்கூடியது. இக்கதையாகிற அமிர்தத்தை யார் சொல்கிறார்களோ அல்லது அனுபவிக்கிறார்களோ அவர்களே மஹாபாக்யசாலிகள். (புண்யம் செய்தவர்கள்.)

குறிப்பு:
இந்த ஶ்லோகத்தில் "க்ருஷ்ண" என்ற பதத்தைச் சேர்த்துச் சொல்லவேண்டும் என்று ஸ்ரீ பகவன் நாம போதேந்த்ரர் சொல்லியிருக்கிறார். அதன்படி:

தவகதாம்ருதம் க்ருஷ்ண தப்த ஜீவனம்
கவிபிரீடிதம் க்ருஷ்ண கல்மஷாபஹம்
ஶ்ரவண மங்களம் க்ருஷ்ண  ஸ்ரீமதாததம்
புவி க்ருணன்தி  தே க்ருஷ்ண பூரிதா ஜனா :

கதாம்ருதம்= கதையாகிய அமுதம் என்ற பதம்  The Gospel of Sri Ramakrishna வுக்கும் மிகவும் பொருந்தும். இதை "ஸ்ரீ ராமக்ருஷ்ண பாகவதம் " என்றே சொல்லலாம் ! இதைப் பாராயணம் செய்வதும் மிகவும் பயன் தரும். ராமரும், க்ருஷ்ணரும், அன்னை காளியும், பல ஞானி-பக்தர்களும் ஸ்ரீ ராமக்ருஷ்ணரின் உரையில் நம்முடன் உறவாடுவார்கள்.பல புராண-இதிஹாசக் காட்சிகள் நம் கண்முன் நிற்கும்; பல சாஸ்திர உண்மைகளின் சூக்ஷ்மம் விளங்கும். நம் மனம் உயர்வடையும். தீவினைகள் அகலும். பக்தி பெருகும்.  இதன் நல்விளைவுகளை அனுபவத்தில் உணரலாம். இதைப்படித்தபின் ஸ்ரீமத் பாகவதத்தை எடுத்துக்கொண்டால் பல விஷயங்கள் தெளிவாகும். 

அன்பர்கள் இதைப்படித்துப் பயன்பெற வேண்டும் எனக் கேட்டுக்கொள்கிறேன். 


Note:
Sri Ramakrishna did not create any new sect or order. The Sri Ramakrishna Math was founded later by others. Sri Ramakrishna can or need by no means be confined to or exclusively identified with the RK Math circles. There is no scent or sign of any sectarianism in the words of Sri Ramakrishna.Like Vyasa, Suka and Narada, he is above all sects and divisions and belongs to all Hindus. The Gospel of Sri Ramakrishna is the only authentic source on his teachings. We need no other book.

Most of us educated in modern subjects through English lack exposure to authentic sources of our religious knowledge. What we learn comes through the filter of various sects/divisions, with modern prejudices and interpretations. In the circumstances, 'The Gospel of Sri Ramakrishna' will prove to be an excellent resource to understand our religion, and to realise what is practicable for sadhana in the modern conditions.








Friday, 5 August 2016

65. ஸ்ரீமத் பாகவதமும் ஸ்ரீ ராமக்ருஷ்ணரும்-5



65. ஸ்ரீமத் பாகவதமும்
ஸ்ரீ ராமக்ருஷ்ணரும் -5


Front cover of the book, published by Sri Ramakrishna Math, Chennai.
This is one of the best translations, with valuable introduction.


ஆன்மீகம் என்று எடுத்துக்கொண்டால் அதில் பல நெறிகள், வழிகள் இருக்கின்றன.ஸாங்க்யம், யோகம், அனன்ய பக்தி என்று பகவத் கீதையில் வருகிறது. ஞான யோகம், ராஜயோகம், கர்ம யோகம், பக்தி யோகம் என்று யோகத்திலும் முக்கியமாக நான்கைச் சொல்வார்கள். த்யானம், யாக-யஜ்ஞங்கள், தவம், மந்திர ஜபம், கோவில் வழிபாடு, தீர்த்த யாத்திரை என்று பல வழிகள் இருக்கின்றன. இவற்றில் எது சுலபமானது ?

உண்மையான ஆன்மீக முயற்சி எதுவும் சுலபமானதல்ல. இது கூரிய கத்திமுனையில் நடப்பது போன்றது என்று உபனிஷதம் சொல்கிறது. வாழ்க்கையில் எதுதான் முயற்சியில்லாமல் வருகிறது ? ஆனால் ஒவ்வொரு முயற்சியிலும்  சாதக-பாதகங்கள் இருக்கின்றன.  ஒவ்வொரு வழியிலும் அதற்குண்டான சட்ட-திட்டங்கள் இருக்கின்றன. மன்த்ரம் சொல்வதில் தவறு நேர்ந்தால் பலன் விபரீதமாகிவிடும். க்ஷேத்ர யாத்திரை என்று போனால் அதற்கான ஒழுக்கத்தைப் பின்பற்றவேண்டும்; இல்லையேல் பாபம் தான் வரும். இத்யாதி.


பக்தி சுலபமானதா ?


இப்படிப் பார்த்தால், பக்திவழிதான் எளியது.
ஸ்ரீ நாரதர் தனது பக்தி ஸூத்ரத்தில் இதை தெளிவாகச் சொல்கிறார்:

அன்யஸ்மாத்  ஸௌலப்யம்  பக்தௌ    58


மற்ற மார்கங்களைக் காட்டிலும் பக்திமார்கத்தில் பகவானை அடைதல் எளிது.

எந்த  மார்கமானாலும் முயற்சி செய்துதான் தீரவேண்டும். பிற மார்கங்களில் இறுதிப்பலனை நிச்சயமெனச் சொல்ல முடியாது. பக்தி வழியில் இது நிச்சயம்.  அதனால் இது சுலபம். பகவான் கீதையில் சொல்கிறார்:

ராஜவித்யா ராஜகுஹ்யம்  பவித்ரம் இதம் உத்தமம்
ப்ரத்யக்ஷாவகமம் தர்ம்யம் ஸுஸுகம்  கர்துமவ்யயம்                9.2


பக்திவழி வித்தைகளுக்கு அரசு; ரகசியங்களுள் சிறந்தது; உத்தமமானது; பரிசுத்தமளிப்பது. நேரில் கண்டு அனுபவிக்கக் கூடியது. தர்மத்தினின்று தவறாதது. அனுஷ்டிப்பதற்கு மிகவும் எளியது. என்றும் அழியாதது.

இக்கலிகாலத்தில் இதுதான் நடைமுறையில் சாத்யமானது என்கிறது பாகவதம். இந்த பெரிய உண்மையை  நாம் எல்லோரும் அறியும்படிச் செய்தார் வ்யாச பகவான்.


வ்யாசர் செய்த உபகாரம்

परावरज्ञः स ऋषिः कालेनाव्यक्तरंहसा।
युगधर्मव्यतिकरं प्राप्तं भुवि युगे युगे॥१६॥


பராவரஞ : ஸ ருஷி: காலேனாவ்யக்த  ரம்ஹஸா
யுகதர்ம வ்யதிகரம் ப்ராப்தம் புவி யுகே யுகே

भौतिकानां च भावानां शक्तिह्रासं च तत्कृतम्।
अश्रद्दधानान्निःसत्त्वान्दुर्मेधान्ह्रसितायुषः॥१७॥



பௌதிகானாம் ச பாவானாம்  ஶக்தி ஹ்ராஸம் ச தத்க்ருதம்
அஶ்ரத்ததானான் நி:ஸத்வான் துர்மேதான்  ஹ்ரஸிதாயுஷ:

दुर्भगांश्च जनान्वीक्ष्य मुनिर्दिव्येन चक्षुषा।
सर्ववर्णाश्रमाणां यद्दध्यौ हितममोघदृक्॥१८॥



துர்பகாம்ஶ்ச ஜனான் வீக்ஷ்யமுனிர்  திவ்யேன சக்ஷுஷா
ஸர்வ வர்ணாஸ்ரமானாம் யத் தத்யௌ ஹிதமோகத்ருக்.

ஸ்ரீமத் பாகவதம் 1.4.16-18

கடந்த, நிகழ் காலங்களை அறிந்த அந்த வ்யாஸ பகவான், யாராலும் அறியமுடியாத காலத்தின் வேகத்தால் உண்டாகிய யுகதர்மங்களின் கலப்பையும், பௌதிக உடல்களின்  சக்தியற்ற தன்மையையும்  கண்டார். மக்களையும் சிரத்தையற்றவர்களாகவும்,  தைர்யமற்றவர்களாகவும், புத்தி கெட்டவர்களாகவும், அற்ப ஆயுளை உடையவராகவும், பாக்யம் குறைந்தவர்களாகவும் கண்டார்.  ஞான த்ருஷ்டியால், வீண்போகாத ஞானத்தை உடையவரான வ்யாச முனிவர் எது எல்லா வர்ணத்தார்க்கும், எல்லா ஆஶ்ரமிகளுக்கும் நன்மை தருமோ அதை த்யானித்தார்.



Bhagavan Vedavyasa- image worshipped by Yadavaraya.
Thanks: www.sumadhwaseva.com.


நாரதர் அறிவுரை

இந்த நிலையில் அங்குவந்த நாரதர், ஸ்ரீ பகவானின் கல்யாண குணங்களைக் கீர்த்தனம் செய்வதுதான் சிறந்தது என்று அவருக்கு உபதேசித்தார். அதன்படி வ்யாசர் பாகவதம் இயற்றினார்.

इदं हि पुंसस्तपसः श्रुतस्य वा
 स्विष्टस्य सूक्तस्य च बुद्धिदत्तयोः।
अविच्युतोऽर्थः कविभिर्निरूपितो 

यदुत्तमश्लोकगुणानुवर्णनम्॥२२॥


இதம் ஹி பும்ஸஸ்தபஸ: ஶ்ருதஸ்ய வா  
ஸ்விஷ்டஸ்ய ஸூக்தஸ்ய ச புத்திதத்தயோ :
அவிச்யுதோர்த : கவிபிர்  நிரூபிதோ 
யதுத்தமஶ்லோக  குணானுவர்ணனம்                                1.5.22

இந்த உலகில் ஒருவன்  நன்கு செய்யும் தவம், வேத அத்யயனம், யஜ்ஞம், ஆசார-அனுஷ்டானங்கள், தானம், ஞானம் -ஆகிய இவை அனைத்திற்கும் அழிவில்லாத பலன் என்று ஒன்று இருக்குமாயின், அது பகவானின் கல்யாண குணங்களைப் பாடுவதுதான் என்று ஞானிகள் சொல்கிறார்கள்.
விபோ விக்ருதம் ப்ரக்யாஹி
க்லேஶ  நிர்வாணம் அன்யதா ந                                          1.5.40

பகவானது கீர்த்தியை நன்கு சொல்வீராக.
இதைத்தவிர துக்கம் போவதற்கு வேறு வழியில்லை.   

இவ்வாறு, கலியுகத்தில் அனைத்து ஜனங்களின்  நன்மையைக் கருதி
 [ ஸர்வ வர்ணாஶ்ரமானாம் ]   இந்த பக்தி நெறி உபதேசிக்கப்பட்டது. அதிலும், மந்திர-தந்திரங்கள், அதிக நியம-நிஷ்டைகள் போன்ற தகிடு-தத்தங்கள் இல்லாமல் பகவானின் குணங்களைக் கீர்த்தனம் செய்வது- கேட்பது என்ற இந்த எளிய முறையே விதிக்கப்பட்டது. இதுவே ராஜபாட்டை. ஸ்ரீ த்யாகராஜ ஸ்வாமிகள் " பக்தியனே சக்கனி ராஜ மார்கமு " என்று பாடினார்.

நவவித பக்தி

சரி, பக்தியே வழி என்றால் என்ன செய்யவேண்டும் ? ஸாதுக்களானவர்கள் பகவானின்  நாமங்களை/குணங்களை கேட்பவர்களிருந்தால் சொல்வார்கள்; சொல்பவர்களிருந்தால் கேட்பார்கள்; யாரும் இல்லாதபோது தாங்களே கானம் செய்வார்கள் ! [ ஶ்ருண்வன்தி, க்ருணன்தி, காயன்தி  ஸாதவ : ஸ்ரீமத் பாகவதம் 1.5.11 ] நாமெல்லாம் ஸாதுக்கள் அல்லவே ! நாம் என்ன செய்ய வேண்டும் ? ஸாதுக்களாக முயலவேண்டும் ! சாதனைகள் பயிலவேன்டும் ! இதற்கான ஒன்பது வழிகளை ஸ்ரீ நாரதர் கூறுகிறார் :

ஶ்ரவணம் கீர்த்தனம் சாஸ்ய  ஸ்மரணம்  மஹதாம் கதே:
ஸேவேஜ்யாவனதிர்தாஸ்யம்  ஸக்யம் ஆத்ம ஸமர்பணம்.     7.11.11


பகவானது நாமங்கள்-குணங்கள் ஆகியவற்றை  ஶ்ரத்தையாகக் கேட்பது, வாயாரச் சொல்வது (பாடுவது ),மனதால் நினைப்பது, வேண்டிய சேவைகள் செய்வது, பூக்கள் கொண்டு பூஜிப்பது, தரையில் வீழ்ந்து  நமஸ்கரிப்பது, அவரை நம் எஜமானராக நினைப்பது, அவர் நமக்குற்ற தோழன் எனப்போற்றுவது, அவரிடமே சரணடைவது-  ஆகிய ஒன்பதும் பக்தியின் பக்தியின் ஒன்பது சாதனங்கள் . இவையே சாதுக்களின் புகலிடம்.

 நரஸிம்ஹ அவதாரம்.


பக்தர்களின் வரிசையில் முதலில் வைத்து எண்ணப்படும் ப்ரஹ்லாதர் நவவித பக்தி சாதனை அல்லது வழியைச் சொல்கிறார் :

ஶ்ரவணம் கீர்த்தனம் விஷ்ணோ: ஸ்மரணம் பாதஸேவனம்
அர்ச்சனம் வந்தனம் தாஸ்யம் ஸக்யம் ஆத்ம நிவேதனம்
இதி பும்ஸார்பிதா விஷ்ணௌ  பக்திஸ்சேன் நவ லக்ஷணா
க்ரியதே பகவத் யத்தாதன்மன்யேதீத்தம் உத்தமம்              7.5.23-24


பகவானிடம் செய்யப்படவேண்டிய பக்தி ஒன்பது விதமானது.பகவானது மஹிமையை ஶ்ரத்தையுடன் கேட்பது;  அதை வாயாரச் சொல்வது; அவரை மனதில் நன்கு நினைப்பது; அவரது திருவடிகளில் சேவை செய்வது ; அவரை  அர்ச்சிப்பது; சாஷ்டாங்கமாக நமஸ்காரம் செய்வது; செய்யும் கர்மாக்களை அவருக்கே அர்ப்பணம் செய்வது; அவரிடம் நட்புகொண்டாடுவது ;தன்னையே அர்ப்பணிப்பது. ( அவரையே சரணடைந்து தன்னைப்பற்றி கவலையில்லாமல் இருப்பது ). இம்மாதிரி இவ்வொன்பது விதமான பக்தி செய்யக்கூடிய மனிதனே  நன்கு கற்றவன் என்பது என் கருத்து. ( இது ப்ரஹ்லாதன் தன் தந்தைக்குச் சொன்னது ).

ஸ்ரீ ராமக்ருஷ்ணரின்  அறிவுரை













இவ்வாறு பக்தியென்று பொதுவாகச் சொன்னாலும் ஏதாவது ஒரு வழியில் சாதனை செய்யவேண்டும். இக்கருத்துக்கள் அனைத்தையும்  ஸ்ரீ ராமக்ருஷ்ணர்  தன் அன்பர்களிடம் வற்புறுத்திச்  சொல்லியிருக்கிறார்.










One needs sadhana. Mere study of the scripture will not do. ...What will mere study accomplish ? The almanac may forecast twenty measures of rain; but you don't get a drop by squeezing its pages.

May 23, 1885


Repeat God's name and sing his glories, and keep holy company.

It is most necessary to go into solitude now and then and think of God.
And you should always discrininate between the Real and the unreal. God alone is Real, the Eternal substance; all else is unreal, that is, impermanent.

February, 1882


In order to realize God, one must assume one of these attitudes:


Santa : the serene attitude.The rishis of olden times had this attitude towards God'

Dasya, the attitude of a servant toward his master. Hanuman had this attitude toward Rama.
Sakhya, the attitude of friendship. Sridama and other friends sometimes fed Krishna with fruit, part of which they had already eaten.
Vatsalya, the attitude of a mother toward her child. This was Yasoda's attitude toward Krishna. 
Madhur, the attitude of a woman toward her paramour. Radha had this attitude toward Krishna.

August 13, 1882


One should constantly repeat the name of God. The name of God is highly effective in the Kaliyuga.  The practice of yoga is not possible in this age because the life of a man depends on food. Clap your hands while repeating God's name, and the birds of your sin will fly away.


June 10, 1883


Ramprasad achieved perfection through singing. One obtains the vision of God if one sings with yearning heart.

It is necessary to practice some spiritual discipline.
Through the practice of spiritual discipline one attains perfection by the grace of God. But one must also labour a little. 

December 24, 1883


For the householder, it is very good to look on God as the Master.


December 27, 1883


A man must practise some spiritual discipline in order to be able to lead a detached life in the world. It is necessary for him to spend some time in solitude. In that solitude he should fix his mind on God and pray with a longing heart for love of God.


October 22, 1885

ஸ்ரீ ராமக்ருஷ்ணருக்கு மேலாக இதை யாரும் இவ்வளவு எளிமையாகச் சொல்ல முடியாது. 


Note:


An anthology of slokas from the Bhagavatam covering these nine aspects or modes of Bhakti was compiled by Vishnu Puri, a contemporary of Chaitanya Mahaprabhu. A fine translation of this work ( with an excellent introduction and notes) has been done by Swami Tapasyananda and published under the title "Bhakti Ratnavali " by Sri Ramakrishna Math, Chennai. No student of Bhagavata or bhakti literature can afford to miss this gem of a book.